Tę potrzebną wiedzą będziemy zdobywać sami

[marjark]

DOBRE  CHĘCI  NIE  WYSTARCZĄ - POTRZEBNA  JEST  WIEDZA

Maria Jarosz-Kujawiak
 ( PUBLIKOWANE W VOX MEDICI, przedruk w MEDICINA SPORTIVA suplement ,, Z doświadczeń lekarza praktyka)")
Wydawałoby się ,że wystarczy osobiste zaangażowanie w życie lokalnej społeczności  i wszystko powinno przebiegać prawidłowo. Zadowoleni będą przedstawiciele władz miasta , dyrektorzy ośrodków i my sami ,że pomogliśmy w ,,słusznej „ sprawie . Zbadaliśmy dzieci niepełnosprawne nieodpłatnie . Ale dobre chęci to stanowczo za mało aby coś takiego robić . Potrzebna jest do tego  naprawdę rzetelna wiedza. Proszę sobie wyobrazić , że badamy dziecko z zespołem Downa . Poziom jego inteligencji jest różny , jest sympatyczne , uśmiecha się , ma wyraźnie zaznaczoną wiotkość mięśniową . Możemy pomyśleć : sport mu może tylko pomóc .Czy aby naprawdę? Z zespołem Downa rodzi się jedno na 660 urodzeń . To częsty zespół. Przyczyną jest aberracja chromosomalna / trisomia 21/. Oczywiście pamiętamy , że tej wadzie towarzyszą patologie w zakresie serca . Badamy zgodnie z obowiązującymi przepisami : serce w porządku . I wydajemy zaświadczenie . Czy to wystarczy aby naprawdę nic się nie stało ? Nie myślimy o tym , że takiemu dziecku a w zasadzie jego rodzicom ,możemy jeszcze bardziej skomplikować życie a siebie narazić naprawdę na odpowiedzialność karną oraz materialną . Nie  wątpię , że rodzice nie  zrezygnowaliby z roszczeń finansowych , gdyby ich dziecko stało się dodatkowo tetraplegikiem wskutek uprawiania sportu. Niestety tak może się zdarzyć. Dzieci z tym zespołem poza innymi wadami, mogą mieć nawet w około 30% defekt w budowie stawu tworzonego przez kręgi C1 i C2.  Nieprawidłowość ta zwana jest niestabilnością szczytowo-obrotową. W przypadku brania udziału w dyscyplinach predysponujących do urazów kręgosłupa,  może dojść do uszkodzenia rdzenia kręgowego. Więc aby wydać takie zaświadczenie o możliwości uprawiania sportu, musimy wykluczyć tę wadę u wszystkich dzieci z zespołem Downa. W tym celu należy wykonać radiogramy kręgosłupa szyjnego w zgięciu i wyproście. Jeśli taka niestabilność istnieje , osoby te nie mogą wykonywać żadnych ćwiczeń obciążających głowę i szyję, nawet w formie rozgrzewki . Nie mogą również brać udziału w następujących dyscyplinach sportowych: skoki  do wody i pływanie stylem motylkowym , skoki w zwyż, pięciobój , gimnastyka sportowa, piłka nożna , trójbój siłowy i narciarstwo .Ocena wykonanych radiogramów może być utrudniona z powodu niepełnego uwapnienia trzonów kręgów . Kostnienie chrząstki na szczycie zęba obrotnika zaczyna się ok. 3 roku życia  a kończy około 12. Może to dawać złudny obraz hipoplazji zęba i sugerować niestabilność szczytowo-obrotową , której nie ma . Potrzebna jest duża wiedza również opisującego radiologa .Na wykonanych radiogramach można również ocenić odległość tzw. OSO – wymiar szczytowo-obrotowy. Jest to odległość pomiędzy przednim łukiem dźwigacza a przednim brzegiem zęba i u dziecka ta odległość nie powinna być większa od 4.5 mm. Gdy ta odległość jest większa, to zmniejsza się przestrzeń, w której znajduje się rdzeń kręgowy. U dzieci z zespołem Downa jeśli OSO jest <4.5 mm i badaniem neurologicznym  nie stwierdza się odchyleń, nie ograniczamy aktywności ruchowej . Jeśli wystąpią objawy neurologiczne świadczące o rozwijającej się niestabilności w górnym odcinku kręgosłupa szyjnego , a są nimi: nietrzymanie stolca i moczu, niepewny chód i zmniejszenie odległości pokonywanych pieszo ,wskazana jest operacyjna stabilizacja tego odcinka kręgosłupa. W przypadku , gdy nie stwierdzimy takiej niestabilności, osoby z tym zespołem mogą brać udział w wymienionych dyscyplinach , jeśli oczywiście nie będzie innych przeciwwskazań . Jest jedyna sytuacja , która dopuszcza takiego zawodnika ze stwierdzoną niestabilnością szczytowo-obrotową do trenowania i udziału w wymienionych już konkurencjach; zawodnik jest dorosły  i sam , albo jego opiekunowie  / w przypadku niepełnoletności/ stwierdzą pisemnie , że decydują się na uprawianie danej dyscypliny niezależnie od mogących wystąpić powikłań .Do tego dodatkowo muszą jeszcze dwaj lekarze poświadczyć również na piśmie , że w sposób wystarczający wytłumaczyli zawodnikowi i jego rodzicom , bądź opiekunom zagrożenia jakie niesie ta wada . Muszą również potwierdzić  ,że stan sportowca nie uniemożliwia mu brania udziału w uprawianiu danej dyscypliny . Ciekawe czy znaleźliby się dwaj tacy , którzy znając dokładnie zagadnienie , skłonni byliby to poświadczyć ??
A my sami ; czy nie pomyśleliśmy w tym momencie ,że sport to nie zawsze zdrowie ... . I  czy nie lepiej jest zapytać osoby kompetentne o możliwość robienia pewnych badań , zamiast na siłę ,, uszczęśliwiać”  innych i siebie .Ja nie popełniłam takiego błędu , tylko dlatego ,że mimo wielu badanych dzieci z tym zespołem – żadne nie zgłosiło się  w celu badania pod kątem zdolności do uprawiania sportu. Jeszcze raz udało mi się ...../ Właśnie to   przeraziło mnie najbardziej/

[mkart13]

DYSCYPLINY SPORTOWE UPRAWIANE PRZEZ NIEPEŁNOSPRAWNYCH INTELEKTUALNIE
( więcej na www.olimpiadyspecjalne.pl)
,,W Olimpiadach Specjalnych stosowanych jest kilka podziałów i klasyfikacji dyscyplin sportu,  w których zawodnicy mogą rywalizować. Są więc letnie i zimowe dyscypliny, dyscypliny indywidualne i zespołowe, dyscypliny klasyfikowane zgodnie ze światowymi przepisami Special Olympics jako dyscypliny oficjalne, uznane i  popularne lokalnie.  Istnieje także grupa dyscyplin lub konkurencji zabronionych dla zawodników Olimpiad Specjalnych (głównie względy bezpieczeństwa). W Olimpiadach Specjalnych w Polsce dodatkowo klasyfikujemy dyscypliny na: oficjalnie włączone do programu i dyscypliny ubiegające się o włączenie do programu sportowego. O zakwalifikowaniu dyscypliny do danej grupy decyduje Komisja Sportowa przy Special Olympics Inc., a w Polsce władze Olimpiad Specjalnych – Komitet Krajowy.
Letnie Oficjalne Dyscypliny Special Olympics:
Pływanie (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Lekkoatletyka (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Gimnastyka (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Koszykówka (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Badminton (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Bocce (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Bowling (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Kolarstwo (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Jazda konna (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Piłka nożna (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Golf (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych , chociaż w roku 2008 zyskuje coraz większą popularność i rozpoczęto treningi w tej dyscyplinie w Polsce)
Judo (dyscyplina ubiegająca się o włączenie do Olimpiad Specjalnych Polska)
Gimnastyka artystyczna (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych)
Podnoszenie ciężarów [trójbój i dwubój siłowy] (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Jazda szybka na wrotkach (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Żeglarstwo (oficjalnie włączona dyscyplina do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Softball (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych )
Tenis stołowy (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Piłka ręczna (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych )
Tenis ziemny ( dyscyplina oficjalnie włączona do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Siatkówka (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych , chociaż w roku 2008 zyskuje coraz większą popularność i rozpoczęto treningi w tej dyscyplinie w Polsce)
Zimowe Oficjalne Dyscypliny Special Olympics:
Narciarstwo zjazdowe (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Narciarstwo biegowe (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Łyżwiarstwo figurowe (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych )
Hokej halowy (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Snowboard (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych)
Bieg na rakietach śnieżnych (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych, chociaż w roku 2008 zyskuje coraz większą popularność i rozpoczęto treningi w tej dyscyplinie w Polsce)
Łyżwiarstwo szybkie (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Dyscypliny uznane Special Olympics:
Krykiet (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych )
Kajakarstwo (dyscyplina oficjalnie włączona  do programu Olimpiad Specjalnych Polska)
Unihokej (dyscyplina nie uprawiana w polskim programie Olimpiad Specjalnych , chociaż w roku 2008 zyskuje coraz większą popularność i rozpoczęto treningi w tej dyscyplinie w Polsce)
Dyscypliny Popularne Lokalnie:
Są to dyscypliny, które są popularne na danym kraju, w danym regionie, a które nie są w grupie dyscyplin oficjalnych lub uznanych, pod warunkiem, że nie są to dyscypliny zabronione. Są to np.: La Cross i Curling w Kanadzie, Hurling w Irlandii itp.)"

[janusli]

,,Z niekrytą przyjemnością pozwoliłem sobie zapoczatkować ten temat na innym forum. W Polsce mamy tysiące sportowców niepełnosprawnych podchodzących do tej pasji z większym lub mniejszym zaangażowaniem w zależności od ambicji i możliwości. Zrzeszeni oni są w przeróżnych klubach, kółkach i stowarzyszeniach i reprezentują dziesiątki dyscyplin. Najpoważniejszą instytucją sportu osób niepełnosprawnych jest polski związek sportu osób niepełnosprawnych "Start". Tak naprawdę sport to przede wszystkim sprawdzona metoda na to aby stać się sprawniejszym , wytrwalszym , aby odnaleźć się wśród podobnych sobie osób i poczuć się równie wartościowym co nasi sprawni rówieśnicy. Poza tym że jest to niezwykła przygoda która niektórych wciąga na całe życie , sport jest również możliwością osiągnięcia w swoim życiu czegoś niesamowitego , czego nie doświadczamy w tym zwykłym codziennym życiu. Jest okazją do tego aby w przyszłości można było wspomnieć z uśmiechem nasze wyczyny  A właściwie na sport nigdy nie jest za późno ! Bez wątpienia jest to najprzyjemniejsza forma rehabilitacji ! "

TAKICH SPORTOWCÓW JEST WIELU, A CO MY WIEMY O SPORCIE NIEPEŁNOSPRAWNYCH

[kibic]

Cytat z wymienionej strony:
,,Sport
Osoby niepełnosprawne pływają, podnoszą ciężary, tańczą, uprawiają
szermierkę, grają w szachy, piłkę nożna, rugby. Uprawiają wiele
 dyscyplin sportowych. Jest to nie tylko atrakcyjna forma aktywności i realizowania się w życiu, ale też rodzaj rehabilitacji. Należy tylko
 wybrać dyscyplinę, która będzie dostosowana do naszych zainteresowań i możliwości.
 A jeśli ktoś nie jest zainteresowany wyczynowym uprawianiem sportu, może wziąć udział w obozach rekreacyjnych skierowanych na rehabilitacje naturalną lub aktywną, w ramach których organizowane są spływy kajakowe, wspinaczka skałkowa, obozy konne lub po prostu nauka i przystosowanie do aktywnego życia na wózku. Dla amatorów mocnych wrażeń mamy także ofertę skoków spadochronowych w tandemach z instruktorem. Tę dyscyplinę może także uprawiać osoba niepełnosprawna!W Polsce działają różne organizacje, które zajmują się propagowaniem sportu i umożliwiają niepełnosprawnym sportowcom udział w rozgrywkach na
terenie kraju, a także start w znanych i liczących się imprezach międzynarodowych. Jeśli chcesz przyłączyć się do wybranej organizacji, przeczytaj informację na temat profilu jej działania i dane adresowe do
kontaktu.
 Jeśli chcesz podzielić się z czytelnikami portalu swoimi doświadczeniami dotyczącymi działań sportowych lub aktywnego spędzania czasu, napisz do nas: redakcja@niepelnosprawni."

[ingawifi]

Patrząc na zarabiających fortuny piłkarzy , których bada się na NFZ    , na bokserów uszkadzających się i leczinych na koszt społeczeństwa    , na nagminne stosowanie środków dopingujących    , na brak zasady fair play    , sport paraolimpijski jest godny szacunku! A w programach kursu ABC olano  ten problem??     

[ansab1]

Uważam ,że właśnie niepełnosprawni fizycznie sportowcy zasługają na wielki szacunek i prawdziwe badania  najbliżej miejsca zamieszkania! Jeżeli to musi być robione w COMS, to niech COMS zorganizuje zespoły wyjazdowie i wykona badania w lokalnych poradniach medycyny sportowej! . Ale chyba o tym decydują jednostki nadzrzędne typu PKPar. Czas ,aby one zaczęły walczyć o swoich sportowców! A my powinniśmy ich poprzeć w tych logicznych postulatach.

[obi.alan]

Są jeszcze niepełnosprawni intelektualnie! Oni też uczciwie podchodzą do aktywności fizycznej. Ale to nie jest taki wyczyn , jak u zdrowych, czy nawet tylko z ułomnością fizyczną. I tylko ci powinni być badani na koszt państwa. Reszta powinna placić za badania!

[news]

 Status osoby niepełnosprawnej w polskim systemie prawa        
Iwona Sierpowska, Anna Kogut
,,Status osoby niepełnosprawnej w polskim systemie prawa to omówienie regulacji obowiązujących w przedmiocie praw i obowiązków oraz ciężarów i uprawnień, które polski ustawodawca wiąże ze szczególną sytuacją osoby niepełnosprawnej. Publikacja syntezuje informacje zaczerpnięte z aktów różnej hierarchii i należące do różnych gałęzi prawa. Szczególną uwagę poświęcono ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz omówieniu zadań organów administracji publicznej. Autorkami książki są uznana specjalistka z zakresu prawa pomocy społecznej, dr Iwona Sierpowska oraz praktyk pomocy prawnej osobom niepełnosprawnym, Anna Kogut. Efektem ich różnorodnego doświadczenia jest kompleksowy charakter publikacji i ujęcie materii książki zarówno od strony aktualnego orzecznictwa i poglądów doktryny jak również prozaicznych problemów, z którymi borykać się muszą osoby dotknięte niepełnosprawnością. Status osoby niepełnosprawnej zawiera szereg najważniejszych aktów normatywnych dotyczących pozycji prawnej osoby niepełnosprawnej i wybór przydatnych wzorów.Publikacja stanowi niezbędne narzędzie dla osób, których praca wiąże się z problemem niepełnosprawności. Jej adresatami są w szczególności pracownicy socjalni, jednak opracowanie zawiera wiele praktycznych uwag, które powinny okazać się pomocne także dla dotkniętych niepełnosprawnością chcących bliżej poznać swoje uprawnienia.
Publikacja omawia m.in.:
- normatywne definicje, przesłanki i stopnie niepełnosprawności;
- procedury orzekania o niepełnosprawności;
- pozycję osób niepełnosprawnych w zakresie prawa do nauki i prawa do pracy;
- organizację systemu edukacji oraz zasady zatrudniania osób niepełnosprawnych;
- udzielanie wsparcia w ramach systemu zabezpieczenia społecznego, ze szczególnym uwzględnieniem świadczeń rodzinnych, z ubezpieczeń społecznych, funduszu alimentacyjnego i pomocy społecznej.

Ostatni rozdział pracy stanowi przegląd szczegółowych uprawnień osób niepełnosprawnych rozproszonych w różnych źródłach prawa, analizuje ich sytuację w prawie cywilnym, karnym, podatkowym, porusza problematykę barier architektonicznych, przemieszczania i komunikowania się osób niepełnosprawnych z otoczeniem.''

[news]

12 kropel życia
Katarzyna Nowak, Karolina Kasprzak, Roman Kawecki
Wydawca: Sorus
2011 , wydanie I
,,Książka jest budującym przykładem, jak dzięki systematycznej pracy, wytrwałości i pomocy najbliższych można pokonać ograniczenia wynikające z niepełnosprawności i uczestniczyć w normalnym życiu. Pozwala również lepiej zrozumieć, w jaki sposób można pomagać takim osobom, którym z naszej strony potrzebna jest empatia, a nie litość.Napisana w formie rozmowy z Katarzyną Nowak, jej rodzicami i siostrą oraz przyjaciółmi, a także z Ireną Santor, która zaprosiła Katarzynę Nowak do występu na swoim koncercie jubileuszowym.Katarzyna Nowak, bohaterka i współautorka 12 kropel życia, jest osobą niewidomą od urodzenia. Ukończyła dwa kierunki studiów (kulturoznawstwo i polonistykę) oraz podstawową i średnią szkołę muzyczną. Jest wokalistką i gitarzystką, z sukcesem występującą na festiwalach i koncertach (jest m.in. laureatką Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty w Krakowie organizowanego przez Fundację Anny Dymnej Mimo Wszystko).''

[marjark]

Z początkiem przyszłego roku zmienią się przepisy dotyczące dobowej normy czasu pracy, w jakiej mogą pracować pracownicy niepełnosprawni w stopniu znacznym lub umiarkowanym. W mniejszym wymiarze będą mogli pracować ci, którzy uzyskają specjalne zaświadczenie.

http://www.prawo.egospodarka.pl/73871,Czas-pracy-osob-niepelnosprawnych-w-2012-zmiany,1,34,3.html

[news]

Niepełnosprawni i „pełnosprawni”
Jan Śledzianowski
Wydawca: Jedność
2012 , wydanie I
Książka ta jasno i z kompetencją ukazuje współczesny problem niepełnosprawności. Przedstawiając stronę prawną zagadnienia, uświadamia niepełnosprawnych, że są pełnosprawnymi obywatelami społeczeństwa. Częste odwołania do badań socjologicznych i do przykładów z życia niepełnosprawnych pokazują, że niepełnosprawność jest zjawiskiem masowym. Narodowy Spis Powszechny przeprowadzony w 2002 roku w Polsce, wykazał, iż niepełnosprawni w naszym kraju stanowią 14,3% całego społeczeństwa, a dane z 2011 r. pozwalają sądzić, że ten wskaźnik wzrósł. Główną myśl publikacji można zamknąć w stwierdzeniu, że nikt nie powinien przechodzić obojętnie obok człowieka w jakiś sposób ograniczonego, gdyż obserwując codzienne życie i zachodzące wydarzenia należy pamiętać, że pełnosprawność jest krucha – często jak bańka mydlana.

[news]

Osoba z niepełnosprawnością a instytucje pomocowe
Izabela Książkiewicz, Magda Lejzerowicz
Wrocław 2012 , wydanie 1

Osoba z niepełnosprawnością a instytucje pomocowe" to opracowanie, którego przedmiotem jest  uczestnictwo osób niepełnosprawnych w przestrzeni publicznej oraz efektywność systemu wsparcia i zabezpieczenia tej grupy. Publikacja ma na celu uświadomienie odpowiednim instytucjom konieczności interdyscyplinarnego podejścia do problemów niepełnosprawności i przełamywania barier wynikających ze stereotypów.
W książce zwrócono szczególną uwagę na wyjątkowość, odmienność i różnorodność niepełnosprawności. Poszczególne rozdziały zostały zobrazowane studiami przypadku (case). Niektóre z nich opracowano przy aktywnym współudziale praktyków.

W publikacji można znaleźć omówienie m.in.:
- społeczno-ekonomicznych kontekstów niepełnosprawności,
- teoretycznych podstaw podmiotowego i przedmiotowego traktowania osoby niepełnosprawnej,
- instytucjonalnych aspektów wsparcia osób niepełnosprawnych w Polsce,
- organizacji pozarządowych w procesie integracji i budowania społeczeństwa bez barier,
- profilu osoby niepełnosprawnej,
- dobrych praktyk pracy z osobą niepełnosprawną.

[news]

RUCH ROZWIJAJĄCY DLA DZIECI
Weronika Sherborne
Wydawca: PWN
Warszawa 2012 , wydanie 2

 Metoda Weroniki Sherborne:
- ze względu na swoją naturalność, prostotę i efektywność, zyskała uznanie na całym świecie i jest propagowana jako jeden z ważnych czynników rozwoju psychicznego małych dzieci, szczególnie niepełnosprawnych
- wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne do rozszerzania świadomości samego siebie i pogłębiania kontaktu z innymi ludźmi
- w Polsce ma wielu zwolenników i jest stosowana w przedszkolach, młodszych klasach szkoły podstawowej oraz w pracy z osobami dorosłymi z różnymi zaburzeniami rozwojowymi

Książka przeznaczona jest dla studentów kierunków pedagogicznych, psychologicznych oraz rehabilitacji na AWF. Znakomita pomoc dla nauczycieli, terapeutów, psychologów i pedagogów szkolnych, pracowników pomocy społecznej, wychowawców przedszkolnych, pielęgniarek oraz rodziców.

[news]

Bez rąk bez nóg bez ograniczeń!
Nick Vujicic
2012 , wydanie I

 
 
Bez rąk bez nóg bez ograniczeń! to książka, którą powinienna przeczytać każda niepełnosprawna osoba. Napawa optymizmem, daje przykład jak można poprowadzić swoje życie i wreszcie daje nadzieję, że choroba to ograniczenie, ktore można pokonać.
Nick Vujicic cierpi na fokomelię - rzadkie schorzenie objawiające się brakiem kończyn. Jednak ten niezwykły młody człowiek pokonał niewyobrażalne ograniczenia wynikające ze swojej niepełnosprawności. Dziś prowadzi aktywne i spełnione życie, podróżuje po całym świecie i występuje jako mówca motywacyjny, niosąc nadzieję i inspirację milionom ludzi. Nick angażuje się w działalność charytatywną, a równolegle kieruje własną firmą, prowadzi szkolenia biznesowe, przemawia na międzynarodowych konferencjach i spotyka się z głowami państw.
„Bez rąk, bez nóg, bez ograniczeń!” to piękna i budująca opowieść o sile człowieka, która drzemie w jego sercu. Nick Vujicic pływa, surfuje, jeździ po świecie z wykładami, kieruje swoją firmą, pomaga innym, prowadzi program w radiu. Można powiedzieć, że z jego życia płynie przesłanie: „Żyj śmiało! Ten świat jest tego wart”. Szczerze podziwiam.
Marek Kamiński – podróżnik, polarnik, pisarz, założyciel fundacji wspierającej osoby niepełnosprawne
To nie liczba rąk czy nóg decyduje o naszej sile, ale to, co mamy w głowie. Jeśli Nick uśmiecha się tak często, to każdy, kto narzeka na swoje życie, powinien się zawstydzić, a potem podnieść głowę do góry i wziąć się w garść!
Jasiek Mela – założyciel Fundacji Poza Horyzonty, najmłodszy i jedyny niepełnosprawny na świecie zdobywca obu biegunów
„Chcieć znaczy móc” – to, zdawałoby się trywialne stwierdzenie ciągle nie traci nic ze swojej aktualności. Jeśli myślicie inaczej, koniecznie sięgnijcie po książkę Nicka Vujicica. To historia o współczesnym herosie, dla którego receptą na szczęście nie jest ciało, a umysł. Jeśli szukacie inspiracji do działania, to niech będzie nią stojąca na waszej półce książka „Bez rąk, bez nóg, bez ograniczeń!”. Wszak to pasjonująca opowieść o tym, że los należy czym prędzej brać w swoje ręce – mimo, iż w tym przypadku „ręce” są bardzo dosłowną przenośnią.
Natalia Partyka

[news]

,,Polecam „Wymiary niepełnosprawności” Marcina Pawła Panka – książkę popularnonaukową o różnych aspektach życia z niepełnosprawnością, gruntownie opracowaną i metodologiczną. Kawał rzetelnej pracy.
Gruntowna wiedza naukowa, dobry warsztat pisarski i wiele nowych, cennych wniosków. Brawo za odwagę! Bo, co najważniejsze, książkę napisał autor z ciężką niepełnosprawnością. Można uznać, że temat jest już tak szeroko opisany, że kolejne publikacje zawierać mogą jedynie banały, ale tutaj od pierwszych stron banału nie można uświadczyć. Nie ma też naukowego nadęcia i „mowy trawy”. ''