Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznejDz.U.09.139.1142→ z dnia 31 sierpnia 2009 r.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 29 sierpnia 2009 r.
w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznejNa podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§1.
Rozporządzenie określa:
1) wykaz oraz warunki realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, zwanych dalej "świadczeniami gwarantowanymi";
2) poziom finansowania przejazdu środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwanej dalej "ustawą".
§ 2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) dostęp – zapewnienie realizacji świadczeń gwarantowanych w innym miejscu udzielania świadczeń lub lokalizacji niż ta, w której świadczenia te są udzielane;
2) lekarz specjalista – lekarza, który posiada specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w określonej podstawowej lub szczegółowej dziedzinie medycyny;
3) lekarz w trakcie specjalizacji – lekarza, który ukończył co najmniej drugi rok specjalizacji, a w przypadku specjalizacji w dziedzinie okulistyki lub dermatologii i wenerologii – co najmniej trzeci rok specjalizacji;
4) lokalizacja - budynek lub zespół budynków oznaczonych tym samym adresem, w których zlokalizowane jest miejsce udzielania świadczeń.
§ 3.
1. Świadczenia gwarantowane obejmują:
1) porady specjalistyczne;
2) badania diagnostyczne;
3) procedury zabiegowe ambulatoryjne;
4) świadczenia w chemioterapii;
5) inne świadczenia ambulatoryjne.
2. Wykaz świadczeń gwarantowanych, o których mowa w ust. 1, oraz warunki ich realizacji:
1) w przypadku porad specjalistycznych - określa załącznik nr 1 do rozporządzenia;
2) w przypadku badań diagnostycznych - określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;
3) w przypadku procedur zabiegowych ambulatoryjnych - określa załącznik nr 3 do rozporządzenia;
4) w przypadku świadczeń w chemioterapii - określa załącznik nr 4 do rozporządzenia;
5) w przypadku innych świadczeń ambulatoryjnych - określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.
3. Świadczenia gwarantowane, o których mowa ust. 1 pkt 4, są udzielane przy zastosowaniu leków, w skład których wchodzą substancje czynne o znaczeniu podstawowym albo wspomagającym w leczeniu rozpoznań określonych według ICD 10. Wykaz substancji czynnych stosowanych w chemioterapii z rozpoznaniami według ICD 10 oraz w terapii wspomagającej określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.
4. Zabiegi chirurgii plastycznej lub zabiegi kosmetyczne są świadczeniami gwarantowanymi wyłącznie, jeżeli są udzielane w przypadkach będących następstwem wady wrodzonej, urazu, choroby lub następstwem jej leczenia.
§ 4.
Świadczenia gwarantowane są udzielane zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, z wykorzystaniem metod diagnostyczno –terapeutycznych innych niż stosowane w medycynie niekonwencjonalnej, ludowej lub orientalnej.
§ 5.
1. W zakresie koniecznym do wykonania świadczeń gwarantowanych świadczeniodawca zapewnia świadczeniobiorcy nieodpłatnie:
1) badania diagnostyczne;
2) leki i wyroby medyczne oraz środki pomocnicze.
2. Przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy, jest finansowany w 40% ze środków publicznych w przypadku:
1) chorób krwi i narządów krwiotwórczych,
2) chorób nowotworowych,
3) chorób oczu,
4) chorób przemiany materii,
5) chorób psychicznych i zaburzeń zachowania,
6) chorób skóry i tkanki podskórnej,
7) chorób układu krążenia,
chorób układu moczowo-płciowego,
9) chorób układu nerwowego,
10) chorób układu oddechowego,
11) chorób układu ruchu,
12) chorób układu trawiennego,
13) chorób układu wydzielania wewnętrznego,
14) chorób zakaźnych i pasożytniczych,
15) urazów i zatruć,
16) wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych
- gdy ze zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego wynika, że świadczeniobiorca jest zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymaga przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych.
§ 6.
W przypadkach wynikających ze stanu zdrowia świadczeniobiorcy, świadczenia gwarantowane są udzielane w domu świadczeniobiorcy.
§ 7.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 31 sierpnia 2009 r.
MINISTER ZDROWIA
--------------------------------------------------------------------------------
1)Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).
2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918 i Nr 118, poz. 989.
ZALĄCZNIKI
Proszę odszukać na stronie
www.ptms.org.plw dziale LEGISLACJA
=======================================================================================
Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia
Dz.U.09.139.1134→ z dnia 31 sierpnia 2009 r.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 28 sierpnia 2009 r.
w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia
Na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Orzeczenie lekarskie o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu wydaje się po przeprowadzeniu:
1) wstępnych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, ubiegających się o wydanie tego orzeczenia;
2) okresowych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, uprawiających określoną dyscyplinę sportu oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia;
3) kontrolnych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, uprawiających określoną dyscyplinę sportu oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, którzy podczas uprawiania określonych dyscyplin sportu doznali urazów, w tym urazu głowy, zmian przeciążeniowych, utraty przytomności lub porażki przez nokaut
- o których mowa w wykazach świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
§ 2.
1. Badania, o których mowa w § 1, przeprowadza lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej, a w odniesieniu do niepełnosprawnych badania te może także przeprowadzić lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej.
2. W przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej, badania, o których mowa w § 1, przeprowadza lekarz posiadający certyfikat nadany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej.
3. Skierowanie na badania, o których mowa w § 1 pkt 1, wydaje lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
4. Orzeczenia lekarskie o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu i orzeczenia o niezdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu wydaje lekarz, który przeprowadził badania, o których mowa w § 1.
§ 3.
1. W przypadku wydania przez lekarza, o którym mowa w § 2 ust. 4, orzeczenia o niezdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu, ponowne badania, o których mowa w § 1, w celu wydania ostatecznego orzeczenia, przeprowadza, na wniosek osoby ubiegającej się o wydanie orzeczenia albo, w przypadku małoletniego – na wniosek jego przedstawiciela ustawowego, lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej w Centralnym Ośrodku Medycyny Sportowej w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się orzeczenie lekarskie o niezdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu oraz kopię dokumentacji medycznej dotyczącej przeprowadzonych badań.
§ 4.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 31 sierpnia 2009 r. 3)
MINISTER ZDROWIA
W porozumieniu:
MINISTER SPORTU I TURYSTYKI
--------------------------------------------------------------------------------
1)Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).
2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654 oraz z 2009 r. Nr 6, poz.33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz.157, Nr 38, poz.299 Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz.918 i Nr 118, poz. 989.
3)Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 23 marca 2009 r. w sprawie zakresu koniecznych badań lekarskich, częstotliwości ich przeprowadzania oraz trybu
© 2007 Ministerstwo Zdrowia