Zamiast Recepty

[admin]

"40 lat minęło" to tytuł ostatniego felietonu z cyklu "Zamiast recepty" jaki napisałem w grudniu 2009 roku w "Medicina Sportiva Practica". Przez rok wstrzymywałem się od pisania własnych spostrzeżeń, obserwując bacznie zapaść legislacyjno-organizacyjną w medycynie sportowej. Impulsem nadziei było wejście z życie jesienią ubiegłego roku Ustawy o Sporcie, która dała delegacje ustawowe obligujące Ministra Zdrowia  do wydania  rozporządzeń nowelizujących dotychczas obowiązujące. W związku z tym w W-wie podczas konferencji uzgodnieniowej w Ministerstwie Zdrowia sądziłem, że doczekamy się  wreszcie  spójności w zapisach projektów poszczególnych aktów wykonawczych do ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857, ze zm.) tj.:
1. rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia,
2. rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich,
3. rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania orzeczeń lekarskich zawodnikom oraz zakresu wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego.

Okazało się jednak, że delegacje ustawowe na to nie pozwalają! Taka była najczęściej argumentacja autorów projektu. Należało by to sprawdzić w Rządowym Centrum Legislacji, którego boją się jak ognia urzędnicy! Czyżby to nie jest  to asekuracja ze strony urzędników ? Nie sposób tego sprawdzić. Jak wynika, że ktoś... pisząc Ustawę o sporcie nie pomyślał i brakło mu wyobraźni (znajomości tematu) co powinny zawierać poszczególne rozporządzenia w zakresie dotyczącym badań lekarskich zawodników!!! Od dawna wiedziałem ,że w sporcie nie znają się na medycynie, a w zdrowiu na sporcie. Tym razem jest podobnie, ustawę pisali w MSiT a rozporządzenia do niej w Min. Zdrowia. No i niestety mamy to co zawsze!
Niemniej coś drgnęło!!! Ale o tym później...
Jadąc pociągiem na konferencje miałem, podczas nieoczekiwanych postojów między stacjami jak to zwykle teraz na PKP, chwile na przemyślenia i  zdecydowałem na kontynuowanie felietonów "Zamiast recepty" w formie bieżących uwag ukazujących się na "gorąco" na naszym Forum. A impuls dała mi opinia naszej złotej medalistki Katarzyny Rogowiec, jaką nadesłała mi mailem oraz... jedna z uwag poczyniona właśnie przez RCL, dająca nadzieje na złamanie monopolu naszej "wartości dodanej" jaką jest COMS! To tyle na początek...

[admin]

Dwa w jednym...

O tym, że monopol na badania kadrowiczów chce mieć zapewniony ówczesny CPLS (obecnie COMS W-wa) przekonałem się na własnej skórze już w 1992 roku, kiedy to jako trener kadry olimpijskiej otrzymałem naganę od ówczesnego dyrektora poradni via PKOl z powodu wykonania badań okresowych w istniejącej wtedy WPSL w Zakopanem, a nie w stolicy!!! Powód był prosty... zawodnicy trenowali na pobliskiej  Białce Tatrzańskiej, a mieszkali w COS Zakopane gdzie mieściła się  poradnia.
W następnych latach podczas pierwszych legislacyjnych spotkań w Min. Zdrowia w 1998 r. jeden z urzędników tegoż ministerstwa żachnął się, że wyznaczanie w  Rozporządzeniu COMS jest niezgodne z ustawą o zamówieniach publicznych. Szybko jednak  znany mi ówczesny vice- Min. Sportu „łeb sprawie ukręcił” optując aby to dla świętego spokoju zostawić!?! No i tak pozostało  ... a ostatecznie zostało to przypieczętowane w osobnym rozporządzeniu ministra sportu z dnia 28.kwietnia 2006 w sprawie zakresu opieki nad zawodnikami  kadr  narodowych  w olimpijskich dyscyplinach sportu. Stało się tak  mimo negatywnej opinii ówczesnego ZG PTMS.
Podobnie chciano uczynić w zapisie  w Rozporządzeniu dotyczącym  zawodników kadr paraolimpijskich. Dopiero interwencja senatorska nie dopuściła do tego absurdalnego zapisu zmuszającego osoby niepełnosprawne do podróży, co pół roku do W-wy, do ośrodka, który wykonywał mniej badań niż wymagania NFZ, ale za to za większe środki !
Niestety było to tylko pirrusowe zwycięstwo niepełnosprawnych sportowców. Jak już kiedyś wspominałem tylko kilku  zawodników zostało przebadanych (dzięki protekcji)  w COMS przed Igrzyskami Paraolimpijskimi w Pekinie, a wykonanie tych badań w innych ośrodkach, co dopuszczało obowiązujące rozporządzenie, nie mogło być wykonane z powodu „niemożliwości” przekazania środków. Czysta biurokracja. Interwencja pisemna w tej materii do Min.Zdrowia skończyła  się lakoniczną odpowiedzią „badania w COMS nie są obowiązkiem a jedynie przywilejem”. Odsyłam do felietonu „Grochem o ścianę” Med. Sport.Practica (Tom 9, Nr 3:59-60 2008). I tak jest od ponad 3 lat. Wniosek jest jeden, jak nie chcesz się badać w W-wie to Twój problem. Tak właśnie wygląda podążanie pieniędzy za pacjentem (czytaj sportowcem)!.
A jak będzie teraz?  W obecnym projekcie „nowego” rozporządzenia połączono oba „stare” Rozporządzenia w jedno i mamy dwa w jednym!!!  Jednak na pierwszy rzut oka, analiza  projektu tekstu pokazuje, że  przy konstruowaniu „nowego”  Rozporządzenia  z upoważnienia ustawowego  Ustawy o Sporcie z dnia  25 czerwca 2010 r. oparto się jedynie na dotychczasowym Rozporządzeniu Ministra Sportu z dnia 28 kwietnia 2006r. w sprawie zakresu opieki medycznej nad zawodnikami kadry narodowej w olimpijskich dyscyplinach sportu i  całkowicie zignorowano oraz  nie uwzględniono są zapisów Rozporządzenia Ministra Sportu z dnia 8 stycznia 2007r.  w sprawie zakresu opieki medycznej nad zawodnikami kadry narodowej osób niepełnosprawnych oraz kadry paraolipmpijskiej. W związku z tym nie wzięto pod uwagę  specyfiki sportu osób niepełnosprawnych jakie są zawarte w tym Rozporządzeniu, co zostało jednoznacznie wyartykułowane w uwagach przekazanych do Ministerstwa Zdrowia przez PKPar.
 Dwa dni przed konferencją uzgodnieniową skierowałem do osób zainteresowanych tj. trenerów kadr narodowych w sportach osób niepełnosprawnych oraz do Pani Katarzyny Rogowiec drogą mailową zapytanie następującej treści (czytaj poniżej) celem zapoznania się, po raz kolejny, z uwagami tym razem na temat projektu nieszczęsnego rozporządzenia:
„Szanowni Państwo,
W związku z Ustawą o Sporcie obowiązujące Rozporządzenie dotyczące badań sportowców niepełnosprawnych zostanie nowelizowane i co ciekawe zostało połączone z Rozporządzeniem z  dyscyplinami olimpijskimi. Kilka uwag merytorycznych do projektu przesłanych przez PKPar wzięto pod uwagę ale… najważniejsza organizacyjna uwaga o decentralizacji badań w przypadku osób niepełnosprawnych (tak było w poprzednim rozporządzeniu!!!) NIESTETY została zignorowana i lobby (Min. Zdrowia???)  chce zmusić wszystkich kadrowiczów do jeżdżenia do COMS!!! w W-wie!!! Uprzejmie proszę o głosy  w tej sprawie do jutra wieczór. Ostateczna Komisja uzgodnieniową ma miejsce w piątek w Min. Zdrowia i chce znać Państwa zdanie na ten temat!!! PROSZĘ POTRAKTOWAC SPRAWE JAKO PILNĄ”

Jako pierwsza odpisała nasza dwukrotnej złota  medalistka Igrzysk Paraolimpijskich;
"Witam Panie Wojciechu,
Rok 2011 zaskoczył mnie już kilkoma absurdami, które wynikają z procedur legislacyjnych albo z czyjejś nadgorliwości i oto kolejna. Nie widzę w tym rozwiązaniu argumentu, dla którego nie można pozwolić zawodnikowi z niepełnosprawnością zdecydować, gdzie badanie będzie mu zasadnym zrobić.
Czy Pan orientuje się czy ktokolwiek wciągnął w te ustalenia samych zainteresowanych czyli zawodników niepełnosprawnych? Czy najlepiej podjąć decyzje "bez nas"?...
W środowisku międzynarodowym bez głosów zawodników nie podejmuje się decyzji, które stanowią o ich obowiązkach.
Jestem za możliwością decydowania, gdzie będzie mi najbardziej funkcjonalnie takowe badania przejść, oczywiście nie odchodząc od jakości tych badań. Pozdrawiam,
Katarzyna Rogowiec”
    A oto kilka wybranych opinii  ze strony trenerów tym razem anonimowa:
 *
„W kadrze ........ są zawodnicy z rozmaitych mniejszych i większych miejscowości, ale ciągnięcie ledwo chodzących zawodników i ledwo jeżdżących wózkarzy i kilkaset kilometrów na podstawowe badania jest słabym pomysłem. Będzie się to wiązało z dużymi kosztami, bo prawie wszyscy będą musieli nocować w Warszawie = pytanie kto i z jakich środków będzie to finansował, bo jak wiem, nie ma takich w planach "Startu"
**
„Moim zdanie centralizacja badań nie doprowadzi do niczego dobrego,
jeśli jest na coś monopol to może to doprowadzić do zaniżenia badań i
traktowania sportowców zwłaszcza niepełnosprawnych jako zło konieczne.
Powinno być dostępnych kilka takich ośrodków aby zawodnicy i trenerzy
mieli możliwość wyboru bliżej swoich miejsc zamieszkania ponieważ w
niektórych przypadkach przemieszczanie się sprawia nie małe problemy a
badania w W-wie wiążą się z zakwaterowaniem co powoduje również
zwiększenie kosztów tych badań, przy ośrodku COMS w W-wie nie ma
żadnego hotelu gdzie już na dzień dzisiejszy nie ma żadnych funduszy
na badania. Przy niektórych dyscyplinach sportowych potrzebna jest
specyfika sprzętu do badań zwłaszcza specjalistycznych”
***
 „Moim zdaniem świadczenia zdrowotne udzielane dla zawodników kadry,
 powinny być przeprowadzone przez najbliższe miejscu zamieszkania zawodnika
Ośrodki Medycyny Sportowej. Tym sposobem uniknie się niedogodności i obciążeń dla zawodników oraz ich opiekunów związanych z dojazdem (m. in. koszty) do Centralnego Ośrodka Medycyny Sportowej”.
****
„...po zapoznaniu się z uwagami uzasadniającymi uzupełnienie przygotowywanej nowelizacji  rozporządzenia w całości wypowiadam się za wprowadzenie  tych uwag. A przy okazji nadmieniam, że z województwa mazowieckiego nie ma ani jednego zawodnika w kadrze, a  są zawodnicy z województwa dolnośląskiego, podlaskiego, warmińsko - mazurskiego i zachodniopomorskiego, w tym 50 % to zawodnicy na wózkach inwalidzkich - problem przejazdów „
*****
 „Uwagi są oczywiste, popieram twoje poprawki”

    A jak będzie teraz? Zobaczymy!?!  Nadzieja w tym, że wreszcie Rządowe  Centrum Legislacji wychwyciło tą od lat oczywistą   „oczywistość” (niezgodność z ustawą o zamówieniach publicznych), tym razem  w paragrafie 2 projektu rozporządzenia.
RCL wyraża w swych uwagach wątpliwość „czy powołany  wyżej przepis upoważniający, w tym zawarte w nim wytyczne dotyczące projektowanego aktu wykonawczego, daje podstawę do zawężenia zakresu opieki medycznej doświadczeń zdrowotnych udzielanych przez wskazany nazwą zakład opieki zdrowotnej”. Oczywiście strona ministerialna uwagi nie chciała uwzględnić, tak jak uwag PKPar, że „Świadczenia zdrowotne udzielane przez SPZOZ COMS  stanowią wielką niedogodność dla zawodników zamieszkałych poza województwem mazowieckim oraz zwiększa obciążenia związane z dojazdem zawodników i ich opiekunów, co przekracza koszty badań” .
     Ostatecznie punkt ten został nieuzgodniony i w związku z tym musi nastąpić spotkanie przedstawicieli PKOl, PKPar oraz obu ministerstw. Wszystko wskazuje na to, że będzie musiał być ogłoszony przetarg, bo tak dalej być nie może! Tym sposobem  jest nadzieja, że nieuprawniony monopol wreszcie zostanie przełamany i nie tylko sportowcy niepełnosprawni będą się mogli badać w miejscu,  w którym jak to stwierdziła Pani Rogowiec  jest „najbardziej funkcjonalnie” dla zawodnika.
Kończąc te wywody, nie będę tu wspominał o takich absurdach w rozporządzeniu  jak np. badanie osób niewidomych za pomocą tablic Snellena, albo zrezygnowanie, wbrew uwagom i zaleceniom PTMS,  z  wykonywania testu wysiłkowego u wyczynowców.
Pozostawiam to bez komentarza, bo ktoś znów posądzi mnie o złośliwość.

[admin]

Dwa rozbieżne...

   Podczas komisji uzgodnieniowej w Min. Zdrowia 14 stycznia 2011 roku były procedowane i to w pierwszej kolejności dwa rozporządzenia, które w mojej opinii są  kluczowe  dla prawidłowego funkcjonowania orzecznictwa w zakresie medycyny sportowej.
Na wstępie chciałbym czytelników zainteresowanych odzewem na uwagi przesłane przez  nich do Ministerstwa Zdrowia poinformować,
że zostały one całkowicie pominięte w dokumencie przesłanym do podmiotów objętych konsultacjami społecznymi. Prawdopodobnie korespondencja ta zakończyła się serdecznymi podziękowaniami, pewnie też podobnego typu jakie otrzymałem sam osobiście po pierwszym mailu i dotyczyło korespondencji z dnia 1 grudnia 2010:
„Dziękuję za przesłane uwagi.
Opinia ekspertów, jakimi niewątpliwie są lekarze orzecznicy w zakresie sportu jest dla nas bardzo istotna i cenna”.
I na tym kurtuazje się skończyły Następna z dnia 14 grudnia była już bardziej chłodna...
„Szanowny Panie,
Konferencja uzgodnieniowa dotyczące 3 rozporządzeń tzw. sportowych (kwalifikacje lekarzy…, dzieci i młodzież…, opieka nad zawodnikami kadry narodowej w sportach olimpijskich…) odbędzie się w styczniu. Do 24 grudnia 2010 r. przyjmowane są bowiem uwagi do ostatniego projektu rozporządzenia. Uwagi zgłoszone przez wszystkie podmioty będą poddane wnikliwej analizie, również w odniesieniu do programów kształcenia podyplomowego lekarzy, o których mowa w projektach.
O konferencji podmioty zgłaszające uwagi zostaną poinformowane oddzielnym pismem.
Dziękuję za przesłanie opinii”.
Wanda Szelachowska - Kluza
Departament Matki i Dziecka
Ministerstwo Zdrowia
ul. Miodowa 15
00-952 Warszawa
tel. 022 53 00 214
Natomiast kolejnej odpowiedzi na 3-ci mail dotyczący uwag odnośnie nieszczęsnego połączenia rozporządzeń..... „kadr narodowych  olimpijskich i paraolimpijskich” się nie doczekałem, ponieważ pewnie przesadziłem () ... pokazując zbyt jasno mechanizmy i przyczyny dla których takie, a nie inne zapisy znajdują się w zapisach rozporządzeń, co pewnie ubodło duszę urzędnika państwowego, który naiwnie uwierzył w to co mu „podpowiedziano” lub zasugerowano?!?
    Z mocy Ustawy o Sporcie z dnia 25 czerwca 2010 r. (art. 74.)   w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.25)) w art. 27 wprowadza się następujące zmiany:
a) w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) wykonywanie badań z zakresu medycyny sportowej obejmujących dzieci
i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem
życia, którzy nie otrzymują wynagrodzenia w związku z uprawianiem sportu.”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw kultury fizycznej, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu i Naczelnej Rady
Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania o zdolności do
uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz
przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, uwzględniając potrzebę
szczególnej ochrony zdrowia dzieci i młodzieży.”.
W związku z tym w  pierwszym Rozporządzeniu Min. Zdrowia w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego  sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia,
jedynie z mocy ustawy nastąpiła obligatoryjna zmiana w tytule gdzie  zwrot  „określonej dyscypliny sportu”  zmieniono na „danego sportu” i tyle.
Pozostałe uwagi resortów i podmiotów społecznych do rozporządzenia  miały na celu   uściślenie zapisów. Propozycji było niewiele, ponieważ to akurat rozporządzenie w ostatnich kilku latach było wielokrotnie nowelizowane i w miarę dostosowywane do rzeczywistości oraz możliwości płatniczych NFZ. Pierwsza uwaga zaproponowana przez NFZ wydała mi się sensowna, w kontekście „wycięcia”  załącznika  w poprzednim rozporządzeniu z  2009 roku i dotyczącą wpisania do par.1 po pkt 3 tekstu o brzmieniu „ o których mowa w wykazach świadczeń gwarantowanych  z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, określonych  w przepisach wydanych na podstawie art.31d ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”. Także kolejne uwagi, tym razem ze strony konsultanta krajowego; o braku zakresu i częstotliwości badań  oraz PTMS;   o umożliwieniu wstępnych badań zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia,  nie zostały uwzględnione, ponieważ zakresy i częstotliwość badań określają rozp. MZ z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. Takie było uzasadnienie tego błędnego legislacyjnego koła!
Natomiast w par.2 ust.2 szczegółowo dopisano, na wniosek PTMS-u, że w przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej „„badania o których mowa w par. 1, przeprowadza lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu „ABC medycyny sportowej- wprowadzenie do specjalizacji w medycynie sportowej” na podstawie Programu specjalizacji w medycynie sportowej, uprawniający do przeprowadzania badań o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21.  roku życia oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia.”” A czy to pozostaje z zgodności z delegacja ustawową? Konia z rzędem temu co to sprawdzi! A z pewnością nie jest to tak sformułowane w programie specjalizacji.
Z kolei wniosek ze strony  Ministra Sportu i Turystyki, aby celem zwiększenia dostępności dzieci i młodzieży do badań w tym samym paragrafie rozszerzyć katalog lekarzy uprawnionych do badań i orzekania o lekarza podstawowej opieki zdrowotnej wprawdzie został odrzucony, ale stał się przyczynkiem do ożywionej dyskusji podjętej przeze mnie na temat dostępności do badań z powodu zmniejszania się liczby lekarzy zainteresowanych uzyskiwaniem certyfikatów oraz ich przedłużania, co także potwierdził przedstawiciel PTMS. Propozycji rozwiązania tej sytuacji było wiele; np. wprowadzenie obowiązkowego szkolenia „ABC medycyny sportowej” w ramach programu specjalizacji lekarzy rodzinnych. Wydaje się jednak, że efekty byłyby odległe i wcale nie rokujące. Podstawową przyczyną, wg mnie, jest zniechęcenie lekarzy ze strony  NFZ, który systematycznie zmniejsza ilość pieniędzy na ten rodzaj działalności utrudniając tym samym uzyskanie kontraktu, a jednocześnie zwiększa wymagania powodując nieopłacalność inwestowania w tym zakresie. Zachętą ma być zapowiedziane przez MZ uruchomienie środków unijnych na bezpłatne szkolenia lekarzy, aby tym sposobem zwiększyć zainteresowanie uzyskiwaniem certyfikatów. Uważam, że dla zwiększenia dostępności należy preferować lekarzy POZ, którzy po przeszkoleniu, oczywiście przy dobrych chęciach nawet w ramach stawki kapitacyjnej, mogliby orzekać adeptów sportu, bez ubiegania się o kontrakt!?!
Kolejną przyczyną osłabienia zainteresowania certyfikatami wśród lekarzy jest brak perspektyw oraz motywacji, ponieważ  w wyniku  niefortunnej decyzji ZG PTMS systematycznie wygasają im certyfikaty dla zaawansowanych, a MZ  od kilku lat zwleka z wprowadzeniem w życie umiejętności; orzecznictwo w zakresie medycyny sportowej.
W związku z tym uczciwi lekarze tracą (z dnia na dzień) możliwości dodatkowego zarobku ponieważ nie mogą orzekać starszego wiekiem zawodników, często tych samych, których mieli pod opieką kilka lat!!! W konsekwencji dochodzi do permanentnego ignorowania, przez niektóre związki sportowe, z PZPN na czele, obowiązujących przepisów i honorowania orzeczeń wydawanych przez nieuprawnionych (czytaj bez przeszkolenia)  lekarzy, a co gorsze dochodzi do fałszowania tych uprawnień o czym świadczą podrabiane pieczątki nieistniejących certyfikatów. Uwaga ta spotkała się ze strony MZ z ostrym wzburzeniem i wręcz zachętą do składania, przy stwierdzeniu takich przypadków (co należy czynić publikując kopie takich dokumentów na forum z jednoczesnym przesyłaniem informacji do konsultanta wojewódzkiego i PTMS), doniesień do prokuratury!?!
   Ostatnią zmianą uwzględnioną przez MZ w tym rozporządzeniu było wprowadzenie na wniosek MSiT oraz konsultanta krajowego obowiązku potwierdzenia skierowania od lekarza POZ do poradni medycyny sportowej przez organizację sportową (klub) Polskiego Związku Sportowego będącego na liście MSiT. Trudno powiedzieć czy to dobre posunięcie. Kiedyś już NFZ utrudnił życie badanym jak i świadczeniodawcom wymogiem posiadania licencji. Z drugiej strony z  dostępu do bezpłatnych badań pozbawieni zostaną członkowie nieformalnych grup treningowych, zielonych szkół itp., którzy często tworzyli  niebotyczne kolejki w poradniach.  
   Drugi projekt rozporządzenia MZ, którego tytuł po uzgodnieniach brzmi: „w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia zawodników oraz zakresu wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego przez zawodników. ” Poczynione zmiany (na pochyło) wynikają z zapisów w ust.1, na co zwróciło uwagę Rządowe Centrum Legislacyjne, ponieważ zgodnie ustawą o sporcie: „Rozdział  7 Bezpieczeństwo w sporcie  art. 37. ust.1. Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polski związek sportowy jest obowiązany do uzyskania orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo w tym współzawodnictwie”.
Natomiast zapis „ust.2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje lekarzy uprawnionych do wydawania orzeczeń lekarskich, o których mowa w ust. 1, a także zakres wymaganych badań lekarskich, uwzględniając specyfikę współzawodnictwa sportowego”
okazał się podstawą do nieuwzględnienia przynajmniej 10-ciu uwag, ponieważ wg MZ proponowane zapisy wykraczały poza zakres upoważnienia ustawowego ?!?
I znów muszę powtórzyć, co już wcześniej napisałem, „że ktoś... pisząc Ustawę o sporcie nie pomyślał i zabrakło mu wyobraźni (znajomości tematu) co powinny zawierać poszczególne rozporządzenia w zakresie dotyczącym badań lekarskich zawodników!!! Od dawna wiedziałem ,że w sporcie nie znają się na medycynie, a w zdrowiu na sporcie. Tym razem jest podobnie, ustawę pisali w MSiT a rozporządzenia do niej w Min. Zdrowia. No i niestety mamy to co zawsze!” Czyli... dwa rozbieżne rozporządzenia i w dodatku to drugie nie uściślone oraz oderwane od praktyki sprawdzonej w medycynie pracy, co zauważyli w swych uwagach  Pracodawcy R.P. Brak takich uszczegółowień jak np. częstotliwości, wzorów orzeczeń, terminów ważności itp., a nawet zapisu typu... ile takie badania ma kosztować... wydają się drobnostką, ale stają się niezmiernie ważne jeśli generują badanemu dodatkowe koszty i jednocześnie stawiają lekarza w dwuznacznej sytuacji.
Z kolei przy zapisie o  kwalifikacji lekarzy uprawnionych do orzekania powróciła ponownie sprawa certyfikatów i ustalenia kryteriów „granicy” do której to tylko mogą orzekać lekarze posiadający uprawnienia z tego tytułu. PTMS skwapliwie dopilnował, aby identyczny zapis z poprzedniego rozporządzenia został tutaj także wpisany jako obowiązujący ! Szkoda, że moich argumentów nie wsparli przedstawiciele MSiT (przedtem optujący za dopuszczeniem lekarzy rodzinnych do orzekania dzieci i młodzieży!), będący przecież świadomi faktu, że także powyżej 23. roku życia brak jest dostępności do badań z powodu  wąskiej grupy specjalistów medycyny sportowej, a ponadto granica 23 lat jest umowna (bo zmieniała się w zależności od  zmian w  Ustawie  o świadczeniach zdrowotnych),  a nie wynika z merytorycznych przesłanek. Natomiast uzasadnienie przedstawicielki MZ  było kuriozalne; „specjaliści muszą orzekać powyżej 23 lat, bo wtedy dochodzi do dużych obciążeń organizmu i do tego jest potrzebna szczególna wiedza”. Panią z  Departamentu Matki i Dziecka MZ trochę poniosła fantazja i  pewnie miała na myśli zawodników zrzeszonych w PZPN, którzy jak piszą podręczniki, mają w dietę wkalkulowany alkohol i związku z tym mogą faktycznie stanowić grupę podwyższonego ryzyka! No, ale Ci wcale nie są w praktyce zainteresowani badaniami przez uprawnionych (czytaj rzetelnych) lekarzy, a jedynie „podbiciem” karty zdrowia! Później Pani  przyznała jednak, że granica 23 lat jest umowna (jak wiemy ze względów społecznych tę granice wydłużano), a  powinna być z merytorycznego punktu widzenia określona  do ukończeniu 18 roku życia. Wg mnie, jeśli zawodnik po ukończeniu 23 roku życia nie  jest członkiem kadry narodowej lub zawodowego zespołu to powinien raczej pomyśleć o treningu zdrowotnym. Tak więc w obowiązującym jeszcze Rozporządzeniu z dnia 3 października 2006 roku „słynny” już min. Lipiec „wychylił’ się z nieprecyzyjnym zapisem w tej sprawie rozpoczynając swoisty „bałagan” w orzecznictwie, tak teraz ta dokładność zapisu wraz z anonimowością osób posiadających certyfikat, jedynie ten stan pogłębia, deprecjonując  przeszkolonych i uczciwych  lekarzy.  
   W dyskusji nad zakresem wymaganych badań  nie przyjęto propozycji    
PTMS, PKPar oraz Pracodawców R.P. wpisania testu wysiłkowego, mimo, że MZ pozostawiło to do uzgodnienia. Stało się tak przy biernej postawie przedstawicieli ZG PTMS,  mimo jednoznacznego obowiazujacego stanowiska PTMS, że „test  wysiłkowy w medycynie sportowej wykonywany jest w celu ilościowej oceny wydolności fizycznej organizmu oraz kontroli  czynności bioelektrycznej serca i reakcji hemodynamicznej na wysiłek fizyczny. Takie postępowanie sprzyja  racjonalizacji treningu oraz zapobiega przeciążeniom organizmu młodego zawodnika”  o czym zdaje się nie chciał wiedzieć jeden z głównych oponentów takiego zapisu, członek ZG PTMS, na domiar  prezydent elekt sekcji kardiologii sportowej PTK. Sic!  W tym kontekście nie zdziwił mnie nawet kuriozalny argument MZ o zmuszaniu tym zapisem lekarzy do zakupu cykloergometru!?!  
   Ostatecznie nie zgodzono się dopisać tej próby wysiłkowej nawet w par. 4 mówiącym, że lekarz „może zlecić dodatkowo wykonanie innych  niezbędnych badań”,  uzupełnieniem  słowami w tym testu wysiłkowego ...” Uznano, że pozostawienie to do decyzji lekarza jest dobrym rozwiązaniem. Wiem, że jeśli nie wiadomo  o co chodzi, to chodzi o pieniądze, ale nawet tym sposobem czynione oszczędności finansowe w procedurze badań w COMS nie usprawiedliwiają takiego stanowiska. A z drugiej strony może to stawiać lekarza, wykonującego tę próbę u zawodnika powyżej 23. roku życia,  ponownie w kolejnej  dwuznacznej sytuacji.
 Ponadto brak w zakresie wymaganych badań oceny reakcji układu krążenia na wysiłek powoduje, że „orzeczenie lekarskie o stanie zdrowia  umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo w tym współzawodnictwie” bez uwzględnienia tolerancji wysiłkowej organizmu jest niepełne!  Jest to trudne do zrozumienia dla większości lekarzy zajmujących się człowiekiem chorym, a cóż dopiero przez nie czujących istoty sportu oraz nie znających specyfiki wysiłku fizycznego w poszczególnych dyscyplinach.
Na tle tych dwóch opisanych powyżej punktów spornych, pozostałe przyjęte  zmiany mają jedynie kosmetyczne znaczenie  i są nieistotne z punktu medycyny sportowej. Dla przykładu wprowadzony na wniosek Aeroklub Polski- Polski Związek Portów Lotniczych passus: „W przypadku zawodników uprawiających sportu lotnicze , za równoznaczne z orzeczeniem, o który mowa w ust.1, uznaje się orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego, wydane po przeprowadzenie badań lotniczo-lekarskich określonych odrębnymi przepisami.”  
Jest to może ciekawy zapis ale według mnie chybiony,  ponieważ jak wynika z prawa lotniczego do  orzeczeń w sportach nie są uprawnieni  specjaliści medycyny sportowej a jedynie lotniczej!
Podsumowując cały ten proces legislacyjny dziwi mnie trochę pośpiech (ponieważ ustawodawca dał 2 lata na nowelizacje) ze strony MZ i całkowity brak troski o stworzenie dobrych spójnych rozporządzeń. Zaś zacytowany zwrot na wstępie, że uwagi strony „ekspertów, jakimi niewątpliwie są lekarze orzecznicy w zakresie sportu jest dla nas bardzo istotna i cenna” okazał się ze strony MZ nie tyle kurtuazyjnym co pustym frazesem !!!
   Kończąc, przepraszam czytelników za ten nudny tekst. Niemniej mam nadzieję, że mimo wszystko jego lektura odsłoni kulisy tworzenia aktów prawnych, które często negatywnie wpływają na naszą codzienną praktykę lekarską Pozostaję mam czekać na ostateczna wersję rozporządzeń. Niespodzianki zawsze są możliwe, co już niestety bywało. Poczekamy, zobaczymy!

  

[admin]

Oto "Ustalenia z obrad Kierownictwa Ministerstwa Zdrowia
w dniu 26 stycznia 2011 r.
.....

7. Projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich
– referowała Pani Dagmara Korbasińska Dyrektor Departamentu Matki
i Dziecka

Ustalono:
•  przyjęcie tekstu projektu, 
•  skierowanie do Rządowego Centrum Legislacji, 
•  termin realizacji: 27-01-2011 r.

Odpowiedzialny: Departament Matki i Dziecka
Nadzoruje: Pani Ewa Kopacz Minister Zdrowia 

Opracowało:  Akceptował: 
BIURO MINISTRA  z upoważnienia
MINISTRA ZDROWIA
SEKRETARZ STANU
JAKUB SZULC"

... Ciekawe kiedy zobaczymy (PKPar) i czy w ogóle?!?, które z uwag przekazanych podczas Komisji Uzgodnieniowej zostały uwzględnione w "nowym" projekcie  Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich? Póki co ...cisza przed burzą!

[admin]

Oto wersja wersja uwzględniająca uwagi zgłoszone podczas uzgodnień zewnętrznych..., które oczywiście są zignorowane i uzasadnione "po myśli i na bazie" ...
"07.02.2011 r. – do RCL
Strona 1 z 11
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia ................................ 2011 r.
w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami
zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich
Na podstawie art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U.
Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa zakres i sposób realizowania opieki medycznej nad
zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich
i paraolimpijskich, w tym zakres badań lekarskich oraz częstotliwość ich
przeprowadzania.
§ 2. Opieka medyczna nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej
w sportach olimpijskich i paraolimpijskich obejmuje odpowiednie świadczenia zdrowotne
w zakresie:
1) wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich,
2) profilaktyki zdrowotnej, w tym szczepień ochronnych,
3) leczenia, rehabilitacji oraz działań koordynujących procesy leczenia i rehabilitacji
- realizowane przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Centralny
Ośrodek Medycyny Sportowej w Warszawie.
§ 3. 1. Wstępne badania lekarskie przeprowadza się po zakwalifikowaniu zawodnika
do kadry narodowej w sportach olimpijskich albo paraolimpijskich.
2. Okresowe badania lekarskie przeprowadza się w okresie realizacji przez
zawodnika programu przygotowań olimpijskich albo paraolimpijskich lub programu
przygotowań do mistrzostw świata lub Europy opracowanych przez właściwy polski
związek sportowy lub Polski Komitet Paraolimpijski.
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr
216, poz. 1607).
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 2 z 11
3. Kontrolnym badaniom lekarskim podlegają zawodnicy, jeżeli:
1) doznany uraz lub przebyty proces chorobowy uniemożliwił im uczestniczenie
w zajęciach sportowych albo zawodach sportowych przez okres dłuższy niż 14 dni
albo
2) utracili przytomność, doznali urazu głowy lub przegrali walkę przez nokaut.
§ 4. 1. Wstępne i okresowe badania lekarskie obejmują ogólne badania lekarskie
oraz, w zależności od rodzaju uprawianego sportu lub rodzaju niepełnosprawności,
konsultacje i badania specjalistyczne.
2. Konsultacje i badania specjalistyczne obejmują:
1) pomiary antropometryczne;
2) badanie ogólne moczu z oceną mikroskopową osadu;
3) badanie odczynu opadania krwinek czerwonych;
4) badanie morfologii krwi obwodowej z wzorem odsetkowym;
5) badanie stężenia glukozy w surowicy krwi;
6) badanie elektrokardiograficzne;
7) konsultację internistyczną;
konsultację ortopedyczną;
9) konsultację stomatologiczną;
10) konsultację laryngologiczną;
11) konsultację okulistyczną;
12) badanie ostrości wzroku za pomocą tablic Snellena;
13) badanie elektroencefalograficzne;
14) konsultację neurologiczną;
15) badanie radiologiczne odcinka szyjnego kręgosłupa;
16) badanie radiologiczne odcinka lędźwiowego kręgosłupa;
17) badanie serologiczne w celu wykluczenia zakażenia wirusami zapalenia wątroby
typu B i C oraz nabytego niedoboru odporności przez oznaczenie obecności
antygenu HBs, przeciwciał HCV i przeciwciał HIV.
3. Lekarz badający zawodnika może zlecić wykonanie innych badań, wynikających
z konieczności oceny jego stanu zdrowia.
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 3 z 11
§ 5. 1. Konsultacje i badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1-5, 7-
9 i 12, przeprowadza się co 6 miesięcy.
2. Konsultacje i badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 6, 10, 11,
14, 16 i 17, przeprowadza się co 12 miesięcy.
3. Konsultacje i badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 13 i 15,
przeprowadza się co 24 miesiące.
§ 6. Konsultacje i badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 13, 14 i
17, przeprowadza się przed dopuszczeniem do udziału w specjalistycznych zajęciach
sportowych zawodników uprawiających taekwondo i boks.
§ 7. Badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 15 i 17, przeprowadza
się przed dopuszczeniem do udziału w specjalistycznych zajęciach sportowych
zawodników uprawiających zapasy oraz judo.
§ 8. Badanie specjalistyczne, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 16, przeprowadza się
przed dopuszczeniem do udziału w specjalistycznych zajęciach sportowych zawodników
uprawiających podnoszenie ciężarów.
§ 9. Świadczenia zdrowotne z zakresu profilaktyki zdrowotnej obejmują:
1) identyfikację czynników ryzyka oraz zagrożeń zdrowotnych w związku z uprawianiem
określonego sportu;
2) okresową ocenę stanu zdrowia;
3) kwalifikację i wykonanie szczepień ochronnych przeciwko WZW typu B oraz grypie.
§ 10. Świadczenia lecznicze obejmują:
1) porady specjalistyczne w zakresie:
a) alergologia,
b) chirurgia ogólna,
c) chirurgia urazowo – ortopedyczna,
d) choroby metaboliczne,
e) choroby wewnętrzne,
f) kardiologia,
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 4 z 11
g) neurochirurgia,
h) neurologia,
i) okulistyka,
j) otolaryngologia,
k) ortopedia,
l) pulmonologia,
m) stomatologia,
n) inne, wynikające z oceny stanu zdrowia zawodnika;
2) badania diagnostyczne:
a) diagnostyki obrazowej,
b) laboratoryjne,
c) wydolnościowe;
3) procedury zabiegowe ambulatoryjne.
§ 11. Świadczenia zdrowotne z zakresu rehabilitacji obejmują:
1) lekarską ambulatoryjną poradę rehabilitacyjną;
2) fizjoterapię ambulatoryjną, realizowaną przez:
a) wizytę fizjoterapeutyczną,
b) zabieg fizjoterapeutyczny.
§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia2).
MINISTER ZDROWIA
w porozumieniu:
MINISTER SPORTU I TURYSTYKI
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sportu z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie
zakresu opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w olimpijskich dyscyplinach
sportu (Dz. U. Nr 83, poz. 577) oraz rozporządzeniem Ministra Sportu z dnia 8 stycznia 2007 r. w sprawie zakresu
opieki medycznej nad zawodnikami kadry narodowej osób niepełnosprawnych oraz kadry paraolimpijskiej (Dz. U. Nr
7, poz. 56), które tracą moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 91 ust. 1 pkt 3
ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014)
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 5 z 11
UZASADNIENIE
Przedmiotowe rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego
zawartego w art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127,
poz. 857 i Nr 151, poz. 1014), upoważniającego ministra właściwego do spraw zdrowia,
do określenia w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw kultury fizycznej, zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad
zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich
i paraolimpijskich, w tym zakresu badań lekarskich oraz częstotliwości ich
przeprowadzania uwzględniając specyfikę współzawodnictwa sportowego oraz potrzebę
ochrony zdrowia zawodników. Przedmiotowa regulacja będzie skutkowała
zapewnieniem opieki medycznej zawodnikom zakwalifikowanym do kadry narodowej w
sportach olimpijskich i paraolimpijskich. W regulacji odniesiono się w sposób szczególny
do opieki medycznej nad zawodnikami uprawiającymi taekwondo, boks, zapasy, udo
oraz podnoszenie ciężarów.
W dotychczasowym stanie prawnym, problematykę tę reguluje rozporządzenie Ministra
Sportu z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie zakresu opieki medycznej nad zawodnikami
zakwalifikowanymi do kadry narodowej w olimpijskich dyscyplinach sportu (Dz. U.
Nr 83, poz. 577) oraz rozporządzenie Ministra Sportu z dnia 8 stycznia 2007 r. w
sprawie zakresu opieki medycznej nad zawodnikami kadry narodowej osób
niepełnosprawnych oraz kadry paraolimpijskiej (Dz. U. Nr 7, poz. 56), które na mocy art.
91 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, obowiązują do dnia wejścia
w życie projektowanego rozporządzenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od dnia wejścia w
życie niniejszej ustawy, tj. do dnia 17 października 2012 r.
W porównaniu z dotychczas obowiązującymi rozporządzeniami, w projekcie
rozporządzenia uwzględniono wykaz świadczeń zdrowotnych w zakresie profilaktyki
zdrowotnej, leczenia i rehabilitacji udzielanych przez Samodzielny Publiczny Zakład
Opieki Zdrowotnej Centralny Ośrodek Medycyny Sportowej w Warszawie.
Przedmiotowa regulacja nie jest objęta prawem Unii Europejskiej.
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 6 z 11
Projektowane rozporządzenie nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu
przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
Projekt zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 337),
został opublikowany na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia. Podmioty, o których
mowa w wyżej wymienionej ustawie nie zgłosiły zainteresowania pracami nad
projektem.
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 7 z 11
Ocena Skutków Regulacji
1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Projektowane rozporządzenie będzie oddziaływało na:
1) zawodników zakwalifikowanych do kadry narodowej w sportach olimpijskich
i paraolimpijskich
2) lekarzy realizujących opiekę medyczną nad zawodnikami zakwalifikowanymi
do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich,
2. Konsultacje społeczne
W dniu 19 listopada 2010 r. równolegle do uzgodnień międzyresortowych projekt
rozporządzenia został przekazany do konsultacji społecznych następującym podmiotom:
1) Polskiemu Komitetowi Olimpijskiemu;
2) Polskiemu Komitetowi Paraolimpijskiemu;
3) Naczelnej Radzie Lekarskiej;
4) Naczelnej Radzie Aptekarskiej;
5) Naczelnej Radzie Pielęgniarek i Położnych;
6) Krajowej Radzie Diagnostów Laboratoryjnych;
7) Krajowemu Konsultantowi w dziedzinie medycyny sportowej;
Krajowemu Konsultantowi w dziedzinie rehabilitacji medycznej;
9) Sekretariatowi Ochrony Zdrowia KK NSZZ „Solidarność”;
10) Ogólnopolskiemu Porozumieniu Związków Zawodowych;
11) Forum Związków Zawodowych;
12) Polskiemu Towarzystwu Medycyny Sportowej;
13) Pracodawcom Rzeczypospolitej Polskiej;
14) Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”;
15) Business Centre Club;
16) Krajowej Izbie Gospodarczej;
17) Związkowi Województw Rzeczypospolitej Polskiej;
18) Związkowi Powiatów Polskich;
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 8 z 11
19) Federacji Związków Pracodawców Ochrony Zdrowia „Porozumienie
Zielonogórskie”.
W uzgodnieniach międzyministerialnych i konsultacjach społecznych uwagi do projektu
zgłosiły następujące podmioty: Rządowe Centrum Legislacji, Minister Sportu i Turystyki,
Krajowy Konsultant w dziedzinie medycyny sportowej, Polskie Towarzystwo Medycyny
Sportowej oraz Polski Komitet Paraolimpijski.
W dniu 14 stycznia 2011 r. odbyła się konferencja uzgodnieniowa. Podczas konferencji
zaakceptowano i wpisano do projektu rozporządzenia propozycję Rządowego Centrum
Legislacji w odniesieniu do działań Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki
Zdrowotnej - Centralny Ośrodek Medycyny Sportowej (zwany dalej: SP ZOZ COMS)
zastępując słowo „udziela” szerszym znaczeniowo słowem „realizuje”. W uzgodnieniu z
Rządowym Centrum Legislacji oraz Ministrem Sportu i Turystyki doprecyzowano zapisy
odnoszące się do okresowych badań lekarskich zawodników, które przeprowadza się w
okresie realizacji przez zawodnika programu przygotowań olimpijskich albo
paraolimpijskich lub programu przygotowań do mistrzostw świata lub Europy
opracowanych przez właściwy polski związek sportowy lub Polski Komitet
Paraolimpijski. Na wniosek Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego dodano w projekcie
regulację, zgodnie z którą rodzaj badań wskazanych w katalogu zależy od rodzaju
niepełnosprawności. Przyjęto propozycję Ministra Sportu i Turystyki i wykreślono
specyfikację w sporcie „zapasy”, bowiem wersja w projekcie pomijała inne typy tego
sportu (np. zapasy kobiet). Na wniosek Krajowego Konsultanta w dziedzinie medycyny
sportowej, wykreślono z katalogu badanie radiologiczne klatki piersiowej, uznając -
zgodnie z rekomendacjami - że badanie to wykonuje się w uzasadnionych stanem
zdrowia przypadkach, a nie jako badanie skryningowe populacji. Propozycje zmian
redakcyjnych wpisano do projektu rozporządzenia w całości.
W projekcie nie uwzględniono zgłoszonej przez Polskie Towarzystwo Medycyny
Sportowej oraz Polski Komitet Paraolimpijski konieczności uzupełnienia katalogu badań
o test wysiłkowy. Uzgodniono, że lekarz badający zawodnika może zlecić wykonanie
tego badania, jeśli konieczność taka wynika z oceny stanu zdrowia zawodnika.
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 9 z 11
Odrzucono propozycję zgłoszoną przez Polski Komitet Paraolimpijski, aby uwzględnić,
że zawodnicy kadry narodowej osób niepełnosprawnych oraz kadry paraolimpijskiej są
kierowani na badania, które przeprowadza lekarz medycyny sportowej, przez
organizację przygotowująca zawodników do udziału międzynarodowym
współzawodnictwie sportowym osób niepełnosprawnych, bowiem podstawą objęcia
zawodnika opieką zdrowotną finansowaną z budżetu państwa jest zakwalifikowanie go
do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich.
Nie uzgodniono stanowiska wobec zgłoszonej przez Polski Komitet Paraolimpijski uwagi
dotyczącej rozszerzenia listy podmiotów realizujących na zlecenie Ministra Zdrowia
opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach
olimpijskich i paraolimpijskich o inne podmioty. W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał,
że dostęp do świadczeń realizowanych wyłącznie przez SP ZOZ COMS w Warszawie
jest ograniczony dla zawodników niepełnosprawnych i ich opiekunów zamieszkałych
poza województwem mazowieckim, a koszty dojazdu na badania znacznie obciążają
zawodników i ich opiekunów.
Odnosząc się do zgłoszonej uwagi wskazano, że SP ZOZ COMS został utworzony w
celu zabezpieczenia opieki zdrowotnej nad zawodnikami kadry. SP ZOZ COMS jest
nadzorowany przez Ministra Zdrowia. Zgodnie ze statutem, do zadań ośrodka należy:
sprawowanie opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry
narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich oraz zabezpieczenie medyczne
zawodników kadry narodowej podczas Igrzysk Olimpijskich oraz Igrzysk
Paraolimpijskich. SPZOZ COMS zapewnia prawidłową formę organizacyjno – prawną
do udzielania świadczeń zdrowotnych zawodnikom kadry, co daje gwarancję celowego,
rzetelnego i gospodarnego wydatkowania środków publicznych pozostających w
dyspozycji Ministra Zdrowia. Opieka ta jest realizowana w sposób ciągły i kompleksowy,
a zawierana corocznie umowa z SP ZOZ COMS daje możliwość refinansowania
świadczeń udzielanych przez SP ZOZ COMS od stycznia każdego roku, bez względu na
termin zawarcia tej umowy uwarunkowany terminem wejścia w życie ustawy
budżetowej. Proponowany wariant wyboru świadczeniodawców realizujących opiekę
medyczną nad zawodnikami kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 10 z 11
w drodze konkursu skutkowałoby brakiem zapewnienia opieki zdrowotnej zawodnikom
do dnia podpisania przez Ministra Zdrowia umowy z poszczególnymi podmiotami. Tym
samym, Minister Zdrowia nie realizowałby ustawowego obowiązku zapewnienia opieki
medycznej zawodnikom kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich.
Przyjęcie proponowanego rozwiązania uniemożliwi zawodnikom zakwalifikowanym do
kadry narodowej uczestnictwo w treningach i zawodach sportowych krajowych i
międzynarodowych do czasu zakończenia procedury konkursowej i podpisania umowy.
Nie będzie również możliwie objęcie opieką zdrowotną tych zawodników, którzy
zostaliby zakwalifikowani do kadry narodowej po terminie zawarcia umowy z
poszczególnymi świadczeniodawcami. Wątpliwość budzi również możliwość
zapewnienia przez poszczególnych świadczeniodawców wybranych w drodze konkursu
kompleksowości opieki zdrowotnej nad poszczególnymi zawodnikami, w tym:
zabezpieczenia medycznego zawodników kadry narodowej podczas Igrzysk
Olimpijskich oraz Igrzysk Paraolimpijskich. Stanowisko Ministra Zdrowia, że opiekę
medyczną nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach
olimpijskich i paraolimpijskich realizuje wskazany w projekcie rozporządzenia SP ZOZ
COMS w Warszawie uzyskało poparcie Ministra Sportu i Turystyki, Konsultanta
Krajowego w dziedzinie medycyny sportowej oraz Polskiego Towarzystwa Medycyny
Sportowej.
3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa
i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie rozporządzenia nie będzie miało dodatkowego wpływu na budżet
państwa, ponieważ finansowanie opieki medycznej nad zawodnikami kadry narodowej w
olimpijskich i paraolimpijskich dyscyplinach sportu jest już uwzględnione w budżecie
państwa w części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
Rozporządzenie nie wpływa na budżety jednostek samorządu terytorialnego.
4. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Projektowane regulacje nie będą miały wpływu na sytuację i rozwój regionalny.
07.02.2011 r. – do RCL
Strona 11 z 11
5. Wpływ regulacji na rynek pracy
Regulacje zaproponowane w projekcie rozporządzenia nie będą miały wpływu na rynek
pracy.
6. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na konkurencyjność gospodarki
i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
7. Wpływ regulacji na zdrowie ludzi
Projektowana regulacja będzie miała pozytywny wpływ na zdrowie zawodników kadry
narodowej w olimpijskich i paraolimpijskich dyscyplinach sportu poprzez zapewnienie
opieki zdrowotnej tym zawodnikom.
8. Zgodność regulacji z prawem Unii Europejskiej
Projektowane rozporządzenie nie jest objęte prawem Unii Europejskiej."

[admin]

Nie wiem czy lepiej.Oceńcie Państwo sami...

"Oto gwoli formalności,kolejny PROJEKT/ wersja ROZPORZADZENIA po zakończeniu uzgodnień międzyministerialnych i konsultacji społecznych....

03.02.2011 r. – RCL
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia ................................ 2011 r.
w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń
lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu wymaganych badań lekarskich
niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego
Na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U.
Nr 127, poz. 857 oraz Nr 151, poz. 1014) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym organizowanym
przez polski związek sportowy, zwany dalej „zawodnikiem”, podlega ogólnym badaniom
lekarskim oraz badaniom specjalistycznym i diagnostycznym w zakresie niezbędnym do
wydania orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne
uczestnictwo we współzawodnictwie sportowym, w szczególności uczestnictwo w
treningach lub zawodach sportowych, zwane dalej „orzeczeniem”.
2. W przypadku zawodników uprawiających sporty lotnicze, za równoznaczne z
orzeczeniem, o którym mowa w ust. 1, uznaje się orzeczenie o braku przeciwwskazań
zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego wydawane po
przeprowadzeniu badań lotniczo-lekarskich, określonych odrębnymi przepisami.
§ 2. 1. Orzeczenie wydaje lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej,
a w odniesieniu do zawodników niepełnosprawnych orzeczenie może wydać także
lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej.
2. W przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej, orzeczenie,
o których mowa w ust. 1, może wydać lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu
wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyna sportowa.1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U.
Nr 216, poz. 1607).
03.02.2011 r. – RCL
Strona 2 z 10
§ 3. 1. Badania specjalistyczne i diagnostyczne, o których mowa w § 1 ust. 1,
obejmują:
1) pomiary antropometryczne;
2) badanie elektrokardiograficzne;
3) badanie ogólne moczu z oceną mikroskopową osadu;
4) badanie odczynu opadania krwinek czerwonych;
5) badanie morfologii krwi obwodowej z wzorem odsetkowym;
6) oznaczenie stężenia glukozy w surowicy krwi;
7) badanie ortopedyczne;
konsultację stomatologiczną;
9) konsultację laryngologiczną;
10) konsultację okulistyczną;
11) konsultację neurologiczną;
12) badanie elektroencefalograficzne;
13) badanie radiologiczne odcinka szyjnego kręgosłupa;
14) badanie radiologiczne odcinka lędźwiowego kręgosłupa;
15) badanie spirometryczne.
2. Badania lekarskie, o których mowa w ust. 1 pkt 11 i 12, przeprowadza się co 2
lata u zawodników uprawiających sporty i sztuki walki oraz kick-boxing.
3. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 1 pkt 13, przeprowadza się
co 2 lata u zawodników uprawiających zapasy lub judo.
4. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, przeprowadza się co 2 lata u
zawodników uprawiających podnoszenie ciężarów.
5. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 1 pkt 15, przeprowadza się co 2 lata
u zawodników uprawiających płetwonurkowanie.
§ 4. Lekarz, o którym mowa w § 2, może zlecić dodatkowo wykonanie innych
niezbędnych badań wynikających z oceny stanu zdrowia zawodnika ubiegającego się
o wydanie orzeczenia.
03.02.2011 r. – RCL
Strona 3 z 10
§ 5. 1. Zawodnik, który nie zgadza się z treścią orzeczenia, może wystąpić w
terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia, z wnioskiem o przeprowadzenie
ponownego badania.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się orzeczenie oraz kopię
dokumentacji medycznej dotyczącej przeprowadzonych badań.
3. Badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza lekarz specjalista w dziedzinie
medycyny sportowej w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej
Centralnym Ośrodku Medycyny Sportowej w Warszawie.
4. Badanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być przeprowadzone w terminie 30
dni od dnia złożenia wniosku. Ustalone na jego podstawie orzeczenie jest ostateczne.
§ 6. Zaświadczenia lekarskie o braku przeciwwskazań do uprawiania określonej
dyscypliny sportu wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują
ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia2).
MINISTER ZDROWIA
w porozumieniu:
MINISTER SPORTU I TURYSTYKI
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sportu z dnia 3 października 2006 r. w
sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zaświadczeń lekarskich, a także rodzaju niezbędnych badań
lekarskich dla osób ubiegających się o przyznanie licencji zawodnika lub licencji trenera (Dz. U. Nr 189, poz. 1396),
które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, na podstawie art. 91 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia
25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 oraz Nr 151, poz. 1014).
03.02.2011 r. – RCL
Strona 4 z 10
UZASADNIENIE
Przedmiotowe rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego
zawartego w art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127,
poz. 857, z późn. zm.), upoważniającego ministra właściwego do spraw zdrowia, do
określenia w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
kultury fizycznej, kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania orzeczeń lekarskich o
stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo we współzawodnictwie
sportowym organizowanym przez polskie związki sportowe oraz zakres wymaganych
badań lekarskich niezbędnych do uzyskania przez zawodników tych orzeczeń
uwzględniając specyfikę współzawodnictwa sportowego.
W dotychczasowym stanie prawnym problematykę tę reguluje rozporządzenie Ministra
Sportu z dnia 3 października 2006 r. w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych
do wydawania zaświadczeń lekarskich, a także rodzaju niezbędnych badań lekarskich
dla osób ubiegających się o przyznanie licencji zawodnika lub licencji trenera (Dz. U.
189, poz. 1396), które na mocy art. 91 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r.
o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857, z późn. zm.), obowiązuje do dnia wejścia w życie
projektowanego rozporządzenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od dnia wejścia w życie
wyżej wymienionej ustawy, tj. do dnia 17 października 2012 r.
W porównaniu z dotychczas obowiązującymi przepisami, z uwagi na brak upoważnienia
dla Ministra Zdrowia w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz.
857 oraz Nr 151, poz. 1014) do wydania aktu wykonawczego, w projekcie
rozporządzenia nie uwzględniono zakresu koniecznych badań lekarskich, którym
powinni być poddawani trenerzy.
Przedmiotowa regulacja będzie skutkowała zapewnieniem możliwości orzekania
o zdolności do uprawiania sportu zawodnikom. W regulacji odniesiono się w sposób
szczególny do orzekania w zakresie: sportów i sztuk walki oraz kick-boxingu, zapasów,
judo, podnoszeniu ciężarów, płetwonurkowaniu.
03.02.2011 r. – RCL
Strona 5 z 10
W przypadku, gdy zawodnik nie będzie zgadzał się z otrzymanym orzeczeniem, będzie
przysługiwało mu uprawnienie do złożenia wniosku o przeprowadzenie ponownego
badania. Badanie to będzie przeprowadzał lekarz specjalista w dziedzinie medycyny
sportowej w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Centralnym
Ośrodku Medycyny Sportowej w Warszawie, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia
otrzymania wniosku zawodnika. Na podstawie przeprowadzonego badania powyższy
lekarz wyda orzeczenie, które będzie ostateczne.
Przedmiotowa regulacja nie jest objęta prawem Unii Europejskiej.
Projektowane rozporządzenie nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu
przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
03.02.2011 r. – RCL
Strona 6 z 10
Ocena skutków regulacji
1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Projektowane rozporządzenie będzie oddziaływało na:
1) zawodników ubiegających się o orzeczenie lekarskie o stanie zdrowia
umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo we współzawodnictwie sportowym
organizowanym przez polskie związki sportowe;
2) lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie
zdrowia umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo we współzawodnictwie
sportowym.
2. Konsultacje społeczne
W dniu 2 listopada 2010 r., równolegle do uzgodnień międzyministerialnych, projekt
rozporządzenia został przekazany do konsultacji społecznych następującym podmiotom:
Naczelnej Radzie Aptekarskiej, Krajowej Radzie Diagnostów Laboratoryjnych,
Sekretariatowi Ochrony Zdrowia KK NSZZ „Solidarność”, Ogólnopolskiemu
Porozumieniu Związków Zawodowych, Forum Związków Zawodowych, Naczelnej
Radzie Lekarskiej, Naczelnej Radzie Pielęgniarek i Położnych, Polskiemu Towarzystwu
Medycyny Sportowej, Krajowemu Konsultantowi w dziedzinie medycyny sportowej,
Krajowemu Konsultantowi w dziedzinie rehabilitacji medycznej, Pracodawcom
Rzeczypospolitej Polskiej, Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”,
Business Centre Club, Krajowej Izbie Gospodarczej Związkowi Województw
Rzeczypospolitej Polskiej, Związkowi Powiatów Polskich, Federacji Związków
Pracodawców Ochrony Zdrowia „Porozumienie Zielonogórskie”, Polskiemu Komitetowi
Olimpijskiemu, Polskiemu Komitetowi Paraolimpijskiemu, Akademickiemu Związkowi
Sportowemu, Aeroklubowi Polskiemu, Polskiemu Związkowi Akrobatyki Sportowej,
Polskiemu Związkowi Alpinizmu, Polskiemu Związkowi Badmintona, Polskiemu
Związkowi Baseballu i Softballu, Polskiemu Związkowi Biathlonu, Polskiemu Związkowi
Biegu na Orientację, Polskiemu Związkowi Bilardowemu, Polskiemu Związkowi
Bokserskiemu, Polskiemu Związkowi Brydża Sportowego, Polskiemu Związkowi
Curlingu, Polskiemu Związkowi Gimnastycznemu, Polskiemu Związkowi Golfa,
03.02.2011 r. – RCL
Strona 7 z 10
Polskiemu Związkowi Hokeja na Lodzie, Polskiemu Związkowi Hokeja na Trawie,
Polskiemu Związkowi Jeździeckiemu, Polskiemu Związkowi Ju-Jitsu, Polskiemu
Związkowi Judo, Polskiemu Związkowi Kajakowemu, Polskiemu Związkowi Karate,
Polskiemu Związkowi Karate Fudokan, Polskiemu Związkowi Karate Tradycyjnego,
Polskiemu Związkowi Kendo, Polskiemu Związkowi Kick-Boxingu, Polskiemu Związkowi
Kolarskiemu, Polskiemu Związkowi Koszykówki, Polskiemu Związkowi Kręglarskiemu,
Polskiemu Związkowi Kulturystyki, Fitness i Trójboju Siłowego, Polskiemu Związkowi
Lekkiej Atletyki, Polskiemu Związkowi Łuczniczemu, Polskiemu Związkowi Łyżwiarstwa
Figurowego, Polskiemu Związkowi Łyżwiarstwa Szybkiego, Polskiemu Związkowi
Motorowemu, Polskiemu Związkowi Motorowodnemu i Narciarstwa Wodnego,
Polskiemu Związkowi Narciarskiemu, Polskiemu Związkowi Pięcioboju Nowoczesnego,
Polskiemu Związkowi Piłki Nożnej, Związkowi Piłki Ręcznej w Polsce, Polskiemu
Związkowi Piłki Siatkowej, Polskiemu Związkowi Płetwonurkowania, Polskiemu
Związkowi Pływackiemu, Polskiemu Związkowi Podnoszenia Ciężarów, Polskiemu
Związkowi Psich Zaprzęgów, Polskiemu Związkowi Radioorientacji Sportowej,
Polskiemu Związkowi Rugby, Polskiemu Związkowi Skibobowemu, Polskiemu
Związkowi Snookera i Bilarda Angielskiego, Polskiemu Związkowi Snowboardu,
Polskiemu Związkowi Sportów Saneczkowych, Polskiemu Związkowi Sportów
Wrotkarskich, Polskiemu Związkowi Strzelectwa Sportowego, Polskiemu Związkowi
Sumo, Polskiemu Związkowi Szachowemu, Polskiemu Związkowi Szermierczemu,
Polskiemu Związkowi Taekwondo-Do, Polskiemu Związkowi Taekwondo Olimpijskiego,
Polskiemu Związkowi Tańca Sportowego, Polskiemu Związkowi Tenisa Stołowego,
Polskiemu Związkowi Tenisowemu, Polskiemu Związkowi Towarzystw Wioślarskich,
Polskiemu Związkowi Triatlonu, Polskiemu Związkowi Unihokeja, Polskiemu Związkowi
Warcabowemu, Polskiemu Związkowi Wędkarskiemu, Polskiemu Związkowi Wu Shu,
Polskiemu Związkowi Zapaśniczemu, Polskiemu Związkowi Żeglarskiemu.
W konsultacjach społecznych uwagi do projektu zgłosiły następujące podmioty:
Federacja Związków Pracowników Ochrony Zdrowia „Porozumienie Zielonogórskie”,
Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej, Krajowy Konsultant w dziedzinie medycyny
03.02.2011 r. – RCL
Strona 8 z 10
sportowej, Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej, Polski Komitet Paraolimpijski,
Aeroklub Polski – Polski Związek Sportów Lotniczych, Polski Związek Wędkarski.
W dniu 14 stycznia 2011 r. odbyła się konferencja uzgodnieniowa.
Przyjęto wniosek Aeroklubu Polskiego – Polskiego Związku Sportów Lotniczych i
dodano w projekcie - w odniesieniu do zawodników uprawiających sporty lotnicze -
przepis uznający za równoważne z orzeczeniem lekarskim o stanie zdrowia
umożliwiającym bezpieczne uprawianie sportu orzeczenie o braku przeciwwskazań
zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego wydawane po
przeprowadzeniu badań lotniczo – lekarskich. Przyjęto wniosek o uzupełnienie wykazu
lekarzy uprawnionych do wydawania orzeczeń lekarskich zawodnikom o tych lekarzy,
którzy posiadają certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w
dziedzinie medycyny sportowej określonej rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20
października 2005 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 213
poz. 1779, z późn. zm.). Na wniosek Konsultanta Krajowego w dziedzinie medycyny
sportowej zmieniono uszeregowanie w katalogu badań specjalistycznych i
diagnostycznych oraz wykreślono badanie radiologiczne klatki piersiowej uznając -
zgodnie z rekomendacjami - że badanie to wykonuje się w przypadkach uzasadnionych
stanem zdrowia, a nie jako badanie skryningowe populacji. Z uwagi na brak definicji
świadczenia zdrowotnego „przegląd stomatologiczny”, zastąpiono to określenie
wyrażeniem „konsultacja stomatologiczna”. Zgodnie z wnioskiem Polskiego
Towarzystwa Medycyny Sportowej oraz Konsultanta Krajowego w dziedzinie medycyny
sportowej, w odniesieniu do badań, które wykonuje się u zawodników uprawiających
sporty i sztuki walki, kick-boxing, zapasy, judo, podnoszenie ciężarów oraz
płetwonurkowanie wskazano na konieczność ich wykonywania co 2 lata.
W projekcie nie uwzględniono zgłoszonej przez Polskie Towarzystwo Medycyny
Sportowej oraz Polski Komitet Paraolimpijski konieczności uzupełnienia katalogu badań
o test wysiłkowy. Uzgodniono, że lekarz może zlecić wykonanie tego badania, jeśli
konieczność taka wynika z oceny stanu zdrowia zawodnika.
03.02.2011 r. – RCL
Strona 9 z 10
Nie uzgodniono stanowiska wobec wniosku o wpisanie do projektu rozporządzenia
przepisu określającego, że orzeczenie lekarskie wydawane jest na okres 6 miesięcy.
Wniosek zgłosiły następujące podmioty: Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej, Polskie
Towarzystwo Medycyny Sportowej, Polski Komitet Paraolimpijski, Konsultant Krajowy w
dziedzinie medycyny sportowej oraz Polski Związek Wędkarski. Z uwagi na brak
upoważnienia ustawowego nie znajduje uzasadnienia umieszczenie przedmiotowego
przepisu w projekcie. Określenie terminu następnego badania, na podstawie oceny
stanu zdrowia zawodnika oraz rodzaju uprawianego sportu, pozostaje w kompetencji
lekarza wydającego orzeczenie lekarskie o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne
uczestnictwo we współzawodnictwie sportowym.
Projekt został zamieszczony na stronach internetowych Ministerstwa Zdrowia, w tym
w Biuletynie Informacji Publicznej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 2005 r.
o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414
oraz z 2009 Nr 42, poz.337). Podmioty, o których mowa w wyżej wymienionej ustawie
nie zgłosiły zainteresowania pracami nad projektem.
3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa
i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie rozporządzenia nie będzie miało wpływu na budżet państwa, ani
budżety jednostek samorządu terytorialnego.
4. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Projektowane regulacje nie będą miały wpływu na sytuację i rozwój regionalny.
5. Wpływ regulacji na rynek pracy
Regulacje zaproponowane w projekcie rozporządzenia nie będą miały wpływu na rynek
pracy.
6. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
03.02.2011 r. – RCL
Strona 10 z 10
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na konkurencyjność gospodarki
i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
7. Wpływ regulacji na zdrowie ludzi
Projektowana regulacja będzie miała pozytywny wpływ na zdrowie zawodników
uczestniczących we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polskie
związki sportowe poprzez zapewnienie badań lekarskich w zakresie niezbędnym
do wydania orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne
uczestnictwo w tym współzawodnictwie.

[admin]

31 stycznia 2011 r.- do RCL
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia ................................ 2011 r.
w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci
i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21.
a 23. rokiem życia
Na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027,
z późn. zm. 2)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Orzeczenie lekarskie o zdolności do uprawiania danego sportu wydaje się
po przeprowadzeniu:
1) wstępnych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia,
ubiegających się o wydanie tego orzeczenia;
2) okresowych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia,
uprawiających dany sport oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia;
3) kontrolnych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia,
uprawiających dany sport oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, którzy
podczas uprawiania danego sportu doznali urazów, w tym urazu głowy, zmian
przeciążeniowych, utraty przytomności, porażki przez nokaut lub, gdy przebyta inna
choroba uniemożliwia uczestniczenie w zajęciach sportowych lub zawodach
sportowych.
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U.
Nr 216, poz. 1607).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz.
1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz.
157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157,
poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374 oraz z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz.
842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363 i Nr 225, poz. 1465.
31 stycznia 2011 r. – do RCL
2
§ 2. 1. Badania, o których mowa w § 1, przeprowadza lekarz specjalista
w dziedzinie medycyny sportowej, a w odniesieniu do niepełnosprawnych badania te
może przeprowadzić również lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej.
2. W przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej,
badania, o których mowa w § 1, przeprowadza lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyna sportowa.

3. Skierowanie na badania wstępne wydaje lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
4. Orzeczenie lekarskie o zdolności do uprawiania danego sportu albo orzeczenie o
niezdolności do uprawiania danego sportu wydaje lekarz, który przeprowadził badania, o
których mowa w § 1.
§ 3. 1. W przypadku wydania przez lekarza, o którym mowa w § 2 ust. 4, orzeczenia
o niezdolności do uprawiania danego sportu, ponowne badania, o których mowa w § 1,
w celu wydania ostatecznego orzeczenia, przeprowadza, na wniosek osoby ubiegającej
się o wydanie orzeczenia, a w przypadku małoletniego – na wniosek jego
przedstawiciela ustawowego, lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej
w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Centralnym Ośrodku
Medycyny Sportowej w Warszawie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania
wniosku.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się orzeczenie lekarskie
o niezdolności do uprawiania danego sportu oraz kopię dokumentacji medycznej
dotyczącej przeprowadzonych badań.
§ 4. Orzeczenia lekarskie wydane na podstawie dotychczasowych przepisów
zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 3)
3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28 sierpnia
2009 r. w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu przez dzieci i młodzież
do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia. (Dz. U. Nr 139, poz. 1134),
które utraciło moc z dniem wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 91 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia
25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 957 i Nr 151, poz. 1014).
31 stycznia 2011 r. – do RCL
3
MINISTER ZDROWIA
w porozumieniu:
MINISTER SPORTU I TURYSTYKI
31 stycznia 2011 r. – do RCL
4
UZASADNIENIE
Przedmiotowe rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego
zawartego w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027,
z późn. zm.), upoważniającego ministra właściwego do spraw zdrowia w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu i Naczelnej Rady Lekarskiej, do określenia w drodze rozporządzenia trybu
orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież
do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia,
uwzględniając potrzebę szczególnej ochrony zdrowia dzieci i młodzieży.
Projektowane rozporządzenie ma na celu dostosowanie przepisów wykonawczych
do upoważnienia ustawowego, które uległo zmianie na skutek uchwalenia ustawy z dnia
25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857, z późn. zm.), zmieniającej
przepis art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Rozporządzenie określa tryb orzekania o zdolności do uprawiania określonego sportu
przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy
21. a 23. rokiem życia, wykonywanie wstępnych, okresowych i kontrolnych badań
lekarskich w zakresie niezbędnym do wydania orzeczenia przez uprawnionych lekarzy.
W dotychczasowym stanie prawnym, problematykę tę reguluje rozporządzenie Ministra
Zdrowia z dnia 28 sierpnia 2010 r. w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania
określonej dyscypliny sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz
przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia (Dz. U. Nr 139, poz. 1134).
W projekcie rozporządzenia, zgodnie z upoważnieniem stawowym, dokonano zmiany
tytułu, zastępując wyrażenie: „określonej dyscypliny sportu”, wyrażeniem: „danego
sportu”. W projektowanym rozporządzeniu utrzymano dotychczasowy tryb orzekania
o zdolności do uprawiania określonego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21.
oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, przy uwzględnieniu potrzeby
31 stycznia 2011 r. – do RCL
5
szczególnej ochrony zdrowia dzieci i młodzieży.
Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Jednocześnie,
na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy o sporcie, do dnia wejścia w życie projektowanego
rozporządzenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy,
zachowuje moc rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 sierpnia 2009 r. w sprawie
trybu orzekania o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu przez dzieci
i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23.
rokiem życia (Dz. U. Nr 139, poz. 1134), wydane na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy
z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.).
Przedmiotowa regulacja nie jest objęta prawem Unii Europejskiej.
Projektowane rozporządzenie nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu
przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039, z późn. zm.).
Projekt, zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 337),
został opublikowany na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia. Podmioty, o których
mowa w wyżej wymienionej ustawie nie zgłosiły zainteresowania pracami nad
projektem.
31 stycznia 2011 r. – do RCL
6
Ocena skutków regulacji
1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Projektowane rozporządzenie będzie oddziaływało na:
1) dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia, ubiegających się o wydanie
orzeczenia lekarskiego o zdolności do uprawiania danego sportu lub
uprawiających dany sport oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia,
2) lekarzy wydających orzeczenie lekarskie o zdolności do uprawiania danego
sportu,
3) Narodowy Fundusz Zdrowia.
2. Konsultacje społeczne
W dniu 15 listopada 2010 r. równolegle do uzgodnień międzyresortowych projekt
rozporządzenia został przekazany do konsultacji społecznych następującym
podmiotom:
1) Naczelnej Radzie Aptekarskiej;
2) Krajowej Radzie Diagnostów Laboratoryjnych;
3) Sekretariatowi Ochrony Zdrowia KK NSZZ „Solidarność”;
4) Ogólnopolskiemu Porozumieniu Związków Zawodowych;
5) Forum Związków Zawodowych;
6) Naczelnej Radzie Lekarskiej;
7) Naczelnej Radzie Pielęgniarek i Położnych;
Polskiemu Towarzystwu Pediatrycznemu;
9) Polskiemu Towarzystwu Medycyny Sportowej;
10) Konsultantowi Krajowemu w dziedzinie pediatrii;
11) Konsultantowi Krajowemu w dziedzinie medycyny sportowej;
12) Konsultantowi Krajowemu w dziedzinie rehabilitacji medycznej;
13) Pracodawcom Rzeczypospolitej Polskiej;
14) Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”;
15) Business Centre Club;
16) Krajowej Izbie Gospodarczej;
31 stycznia 2011 r. – do RCL
7
17) Związkowi Województw Rzeczypospolitej Polskiej;
18) Związkowi Powiatów Polskich;
19) Federacji Związków Pracodawców Ochrony Zdrowia „Porozumienie
Zielonogórskie”;
20) Polskiemu Komitetowi Olimpijskiemu;
21) Polskiemu Komitetowi Paraolimpijskiemu.
W uzgodnieniach międzyministerialnych i konsultacjach społecznych uwagi do projektu
zgłosiły następujące podmioty: Rządowe Centrum Legislacji, Minister Sportu i Turystyki,
Marszałek Województwa Lubelskiego, Marszałek Województwa Warmińsko –
Mazurskiego, Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, Krajowy Konsultant w dziedzinie
medycyny sportowej, Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej oraz Polski Komitet
Paraolimpijski.
W dniu 14 stycznia 2011 r. odbyła się konferencja uzgodnieniowa. Podczas konferencji
zaakceptowano i wpisano do projektu rozporządzenia propozycję Krajowego
Konsultanta w dziedzinie medycyny sportowej o nadanie nowego brzmienia zapisu
określającego certyfikat ukończenia kursu „ABC medycyny sportowej – wprowadzenie
do specjalizacji w medycynie sportowej” oraz określenie uprawnienia lekarzy, którzy
ukończyli ten kurs do przeprowadzania badań o zdolności do uprawiania danego sportu
przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy
21. a 23. rokiem życia. Na wniosek Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej, w
projekcie - w odniesieniu do badań kontrolnych - rozszerzono katalog wskazań do tych
badań o przebyte inne choroby uniemożliwiające uczestniczenie w zajęciach
sportowych lub zawodach sportowych. Na wniosek Rządowego Centrum Legislacji
dodano przepis przejściowy dotyczący ważności orzeczeń lekarskich wydanych na
podstawie dotychczasowych przepisów. Propozycje zmian redakcyjnych wpisano do
projektu rozporządzenia w całości.
Ze względu na brak upoważnienia ustawowego, nie przyjęto uwagi zgłoszonej przez
Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia a dotyczącej zamieszczenia przepisu
informującego, że zakres koniecznych badań lekarskich oraz częstotliwość ich
31 stycznia 2011 r. – do RCL
8
przeprowadzania, o których mowa w wykazach świadczeń gwarantowanych z zakresu
ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, określonych na podstawie art. 31d ustawy z dnia
27 sierpnia o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Z tej przyczyny nie uwzględniono również uwag o konieczności wprowadzenia zapisu
umożliwiającego wykonywanie wstępnych badań lekarskich finansowanych ze środków
publicznych zawodnikom pomiędzy 21. a 23. rokiem życia oraz określenia wieku
rozpoczęcia przez dzieci i młodzież uprawiania sportu, które zostały zgłoszone przez
Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej, Marszałka Województwa Lubelskiego
i Marszałka Województwa Warmińsko - Mazurskiego. Nie uwzględniono wniosku
Ministra Sportu i Turystyki o rozszerzenie katalogu lekarzy uprawnionych do badań i
orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież o lekarza
podstawowej opieki zdrowotnej, ponieważ w toku kształcenia lekarza medycyny
rodzinnej nie jest realizowana tematyka z zakresu orzecznictwa sportowo – lekarskiego.
Odrzucono również wniosek Ministra Sportu i Turystyki i Polskiego Towarzystwa
Medycyny Sportowej o uwarunkowanie wydania przez lekarza podstawowej opieki
zdrowotnej skierowania na badania wstępne posiadaniem przez świadczeniobiorcę
skierowania wydanego przez klub sportowy. Zapis taki skutkowałby ograniczeniem
prawa ubiegania się o wydanie orzeczenia tym dzieciom i młodzieży, którzy uprawiają
sport i nie są członkami klubu sportowego, podczas gdy taką możliwość przewidział
ustawodawca w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127
poz. 857, z późn. zm.).
3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa
i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie rozporządzenia nie będzie miało wpływu na budżet państwa, ani
budżety jednostek samorządu terytorialnego. Nie spowoduje też dodatkowych skutków
finansowych dla Narodowego Funduszu Zdrowia, ponieważ finansowanie orzekania
o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do 21. roku życia oraz
zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życie jest już uwzględnione w budżecie
Narodowego Funduszu Zdrowia.
31 stycznia 2011 r. – do RCL
9
4. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Projektowane regulacje nie będą miały wpływu na sytuację i rozwój regionalny.
5. Wpływ regulacji na rynek pracy
Regulacje zaproponowane w projekcie rozporządzenia nie będą miały wpływu na rynek
pracy.
6. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na konkurencyjność gospodarki
i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
7. Wpływ regulacji na zdrowie ludzi
Projektowana regulacja będzie miała pozytywny wpływ na zdrowie dzieci i młodzieży,
zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, poprzez zapewnienie systematycznych
okresowych profilaktycznych badań lekarskich w zakresie niezbędnym do wydania
orzeczenia o zdolności do uprawiania określonego sportu.
8. Zgodność regulacji z prawem Unii Europejskiej
Projektowane rozporządzenie nie jest objęte prawem Unii Europejskiej."



 

[admin]

12.02.2011
 
 WP
 Dr Ewa KOPACZ
 Minister Zdrowia
 Warszawa
 


   Szanowna Pani Minister,

   Z przykrością przyjęliśmy kolejny projekt rozporządzenia  w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich, który został przesłany do RCL bez uwzględnienia opinii środowiska osób niepełnosprawnych 
   W imieniu grupy sportowej narciarzy biegowych wypowiedziała się do przedstawiciela PKPar  Katarzyna Rogowiec nasza dwukrotna mistrzyni paraolimpijska takimi słowami;
„Nie widzę w tym rozwiązaniu argumentu, dla którego nie można pozwolić zawodnikowi z niepełnosprawnością zdecydować, gdzie badanie będzie mu zasadnym zrobić. Czy ktokolwiek wciągnął w te ustalenia samych zainteresowanych czyli zawodników niepełnosprawnych? Czy najlepiej podjąć decyzje "bez nas"?...W środowisku międzynarodowym bez głosów zawodników nie podejmuje się decyzji, które stanowią o ich obowiązkach. Jestem za możliwością decydowania, gdzie będzie mi najbardziej funkcjonalnie takowe badania przejść, oczywiście nie odchodząc od jakości tych badań”, które zostały zacytowane  podczas konferencji uzgodnieniowej.   
   Niestety, argumenty te oraz pozostałe merytoryczne uwagi zostały całkowicie zignorowane przez nieomylnych urzędników Pani Resortu. W związku z tym uprzejmie prosimy o zajęcie konstruktywnego stanowiska w tej sprawie  i spowodowanie udrożnienia przepływu środków gwarantowanych tym aktem prawnym dla wymienionej grupy sportowców do miejsc „przyjaznych” ze względów organizacyjnych. Argumenty odrzucające nasze oczekiwania przedstawione w  uzasadnieniu do projektu są chybione, a uzasadniono je tak:
„Odrzucono propozycję zgłoszoną przez Polski Komitet Paraolimpijski, aby uwzględnić, że zawodnicy kadry narodowej osób niepełnosprawnych oraz kadry paraolimpijskiej są kierowani na badania, które przeprowadza lekarz medycyny sportowej, przez organizację przygotowująca zawodników do udziału międzynarodowym współzawodnictwie sportowym osób niepełnosprawnych, bowiem podstawą objęcia zawodnika opieką zdrowotną finansowaną z budżetu państwa jest zakwalifikowanie go do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich. Nie uzgodniono stanowiska wobec zgłoszonej przez Polski Komitet Paraolimpijski uwagi dotyczącej rozszerzenia listy podmiotów realizujących na zlecenie Ministra Zdrowia opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich o inne podmioty. W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, że dostęp do świadczeń realizowanych wyłącznie przez SP ZOZ COMS w Warszawie jest ograniczony dla zawodników niepełnosprawnych i ich opiekunów zamieszkałych poza województwem mazowieckim, a koszty dojazdu na badania znacznie obciążają zawodników i ich opiekunów’’.
 Ponadto, z czym się nie możemy zgodzić, że „Wątpliwość budzi również możliwość
zapewnienia przez poszczególnych świadczeniodawców wybranych w drodze konkursu kompleksowości opieki zdrowotnej nad poszczególnymi zawodnikami, w tym: zabezpieczenia medycznego zawodników kadry narodowej podczas Igrzysk Olimpijskich oraz Igrzysk Paraolimpijskich”.
   Chcieliśmy nadmienić, że badania takie zapewniają z powodzeniem specjalistyczne ośrodki medycyny sportowej w regionach naszego zamieszkania. Ponadto nie mieliśmy dotychczas problemów z zabezpieczeniem medycznym podczas  Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich.
 Z doświadczenia dyscyplin letnich przed Igrzyskami w Pekinie wiemy, że zawodnicy
mimo  usilnych starań Zrzeszenia Sportu Osób Niepełnosprawnych „Start”, spotkali się z brakiem  możliwości przebadania przez COMS , a także nie doprowadzono do umozliwienia finansowania tych badań w terenie. Ostatecznie  większość zawodników wykonała badania na  własny koszt, mimo zarezerwowaniu ze środków budżetowych dla wszystkich grup sportów osób niepełnosprawnych kwoty 300 tys. PLN co było zapisane uzasadnieniu  do Rozporządzenia z 2007 roku. 
Sądzimy, że wina za zaistniałą sytuację znajduje się po stronie Ministerstwa Zdrowia z powodu biurokratycznej obstrukcji oraz utrudnień ze strony COMS Warszawa i dlatego jeszcze raz   uprzejmie prosimy o spowodowanie, aby obowiązujące prawo było dostosowane do realiów i tym samym formalne  utrudnienia zostały rozwiązane przede wszystkim dla dobra sportowców niepełnosprawnych.   

Z poważaniem,

Przedstawiciele
Członków kadry narodowej                                                                       
w narciarstwie biegowym;

Do wiadomości:
1. Minister Sportu i Turystyki
2. Polski Komitet Paraolimpijski
3. Zrzeszenie Sportu Osób Niepełnosprawnych „Start”
4. Stanisław Kogut, Senator RP       

[admin]

BS-S/18/02/2011                                                                                  Stróże, dn. 14.02.2011 r.



Ewa Kopacz
Minister Zdrowia
Ministerstwo Zdrowia
ul. Miodowa 15
00-952 Warszawa

Szanowna Pani Minister,
Zaniepokojony informacjami przedstawionymi w piśmie z dnia 12.02.2011 r., otrzymanym od członków kadry narodowej w narciarstwie biegowym osób niepełnosprawnych, jak również ściśle związany ze środowiskiem sportowców niepełnosprawnych z terenu Małopolski, żądam natychmiastowych wyjaśnień w sprawie nieuwzględnienia postulatów przedstawionych przez Polski Komitet Paraolimpijski w sprawie decentralizacji badań w zakresie medycyny sportowej.
W nowym projekcie Rozporządzenia z dnia 7.02.2011r. w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich nie uwzględniono zapisów zawartych w poprzednim rozporządzeniu Ministra Sportu umożliwiających przeprowadzenie badań w miejscu dogodnym dla niepełnosprawnego zawodnika.
Treść nowego projektu Rozporządzenia jest swoistym przykładem dyskryminacji osób niepełnosprawnych, a „przywilej” przeprowadzania badań w COMS Warszawa jest bardzo wątpliwy nie tylko ze względu na jakość, kompleksowość i dostępność do badań, ale także naraża niepełnosprawne osoby na dodatkowe koszty, uciążliwości komunikacyjne związane z podróżą i inne uciążliwości.
Z uzyskanych przeze mnie informacji wynika, iż do przedmiotowego zapisu w pierwszej wersji projektu Rozporządzenia miało uzasadnione zastrzeżenia RCL, a mianowicie: „czy powołany wyżej przepis upoważniający (…) daje podstawę do zawężenia zakresu opieki medycznej do świadczeń zdrowotnych  udzielanych wyłącznie przez wskazany nazwą zakład opieki zdrowotnej”. Jednakże, pomimo tej interwencji zapis pozostał niezmieniony, co można traktować jako przejaw łamania prawa w zakresie wydatków środków publicznych przeznaczonych na opiekę zdrowotną.
Czekam na szybką odpowiedź z nadzieją na zmianę stanowiska w sprawie decentralizacji badań   i opieki nad sportowcami niepełnosprawnymi.



Z wyrazami szacunku




Stanisław Kogut
Senator RP




Do wiadomości:
- Adam Giersz, Minister Sportu i Turystyki
- Jarosław Duda, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych

[admin]

Zaciekawiony odpowiedzią Pani Minister na interwencje  otrzymałem taką odpowiedź ze strony biura senatora S.Koguta:
"Witam,
niestety cisza.Z doświadczenia wiem, że z odpowiedzią się nie spieszą. Miesiąc trzeba będzie poczekać.Pozdrawiam!
A. Sapalska"
Jak widać w ministertwie też lekceważą obowiązujący 2 tygodniowy termin odpowiedzi na urzędowe pismo. A może to jednak dobrze rokuje?

[admin]

 Odpowiedź V-ce ministra na interwencje senatorską oraz odpowiedź Departamentu Matki i Dziecka na pismo Prezesa  Zrzeszenia Sportu Osób Niepełnosprawnych "Start". W kółko to samo, jakby nie rozumieli o co chodzi albo nie chcieli zrozumieć! Zresztą prosze samemu ocenić!

http://www.medicinasportiva.pl/new/forum_pliki/odpmin1.tif
http://www.medicinasportiva.pl/new/forum_pliki/odpmin2.tif
http://www.medicinasportiva.pl/new/forum_pliki/odpmin3.tif[/u

 

[admin]

Na nic konsultacje społeczne i obietnica dalszych spotkań. Mitręga sportowców niepełnosprawnych (vide opinia K.Rogowiec), brak próby wysiłkowej-sedna oceny reakcji układu krążenia (opinia PTMS), itp. są niczym dla urzędników Ministertwa Zdrowia. Na układy nie ma rady! Ze źródeł dobrze poinformowanych wynika, że Minister Zdrowia podpisała "nieszczęsne" 3 rozporządzenia! No i niestety Min. Sportu i Turystyki się z tym zgodził mimo, że zapisy w owych rozporządzeniach wykraczają poza delegacje ustawowe jakie wynikają z Ustawy o Sporcie*.  A może to jednak prima aprilis? Poczekajmy na wersję jaka ukaże się w Dzienniku Ustaw.
*
USTAWA
z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie
Art. 29.
1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może dofinansowywać uprawianie lub
organizowanie sportu oraz jego promocję.
2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do spraw
szkolnictwa wyższego mogą wspierać, w tym finansowo, rozwój sportu odpowiednio
w środowisku szkolnym i akademickim.
3. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych mogą
wspierać, w tym finansowo, rozwój sportu w jednostkach organizacyjnych służb podległych
tym ministrom lub nadzorowanych przez nich.
4. Z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, są finansowane koszty opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich.
5. Koszty wydania orzeczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 37 ust. 1, w tym koszty badań niezbędnych do wydania tego orzeczenia, w stosunku do zawodników, którzy nie ukończyli 23 lat i nie otrzymują wynagrodzenia w związku z uprawianiem sportu, są finansowane ze środków publicznych na zasadach określonych przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób realizowania opieki medycznej, o której mowa w ust. 4, uwzględniając specyfikę współzawodnictwa sportowego oraz potrzebę ochrony zdrowia zawodników.
7. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej, w zakresie dofinansowania zadań
związanych z przygotowywaniem kadry narodowej do udziału w igrzyskach olimpijskich,igrzyskach paraolimpijskich, igrzyskach głuchych, mistrzostwach świata lub mistrzostwach Europy, może zlecać polskim związkom sportowym, Polskiemu Komitetowi Olimpijskiemu i Polskiemu Komitetowi Paraolimpijskiemu realizację zadań publicznych z pominięciem otwartego konkursu ofert, o którym mowa w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.5)). Przepisy art. 47 i art. 151 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio.


Rozdział 7
Bezpieczeństwo w sporcie
Art. 37.
1. Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez
polski związek sportowy jest obowiązany do uzyskania orzeczenia lekarskiego
o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo w tym współzawodnictwie.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje lekarzy uprawnionych do wydawania orzeczeń lekarskich, o których mowa w ust. 1, a także
zakres wymaganych badań lekarskich, uwzględniając specyfikę współzawodnictwa
sportowego.

"W dotychczasowym stanie prawnym, problematykę tę reguluje rozporządzenie..." które,... "obowiązuje do dnia wejścia w życie projektowanego rozporządzenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. do dnia 17 października 2012 r."

Jak widać, można było poczekać i spokojnie dopracować poszczególne Rozporządzenia, tak aby uwzględniały dobro zawodników oraz uwagi merytoryczne, a nie pozostały martwymi.

[admin]

TRZY NARAZ  

   Okazuje się, że to co ćwierkały wróble na dachu i o czym pisałem z wyprzedzeniem,   okazało się prawdą.  Zrobili jak chcieli i ostatecznie z datą 14.04.2011 ukazały się „hurtem” na stronie  internetowej Min. Zdrowia wszytkie trzy naraz Rozporządzenia dotyczące badań w zakresie medycyny sportowej oraz uprawnień lekarzy. Gwoli formalności cytuję poniżej w wersji (łącznie z błędami literowymi... ciekawe czy w Dz. Ustaw też są?) zaczerpniętej pod adresem: www.mz.gov.pl/wwwmz/index?mr=q491&ms=383&ml=pl&mi=383&mx=6&ma=379
1.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 14 kwietania 2011 r.
w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego


Na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 oraz Nr 151, poz. 1014) zarządza się, co następuje:
§ 1.

1. Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polski związek sportowy, zwany dalej „zawodnikiem”, podlega ogólnym badaniom lekarskim oraz badaniom specjalistycznym i diagnostycznym w zakresie niezbędnym do wydania orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo we współzawodnictwie sportowym, w szczególności uczestnictwo w treningach lub zawodach sportowych, zwane dalej „orzeczeniem”.
2. W przypadku zawodników uprawiających sporty lotnicze za równoznaczne z orzeczeniem, o którym mowa w ust. 1, uznaje się orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego, wydawane po przeprowadzeniu badań lotniczo-lekarskich, określonych odrębnymi przepisami.
§ 2.

1. Orzeczenie wydaje lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej, a w odniesieniu do zawodników niepełnosprawnych orzeczenie może wydać także lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej.
2. W przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej, orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, może wydać lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyny sportowej.
§ 3.

1. Badania specjalistyczne i diagnostyczne, o których mowa w § 1 ust. 1, obejmują:
1)    pomiary antropometryczne;
2)    badania elektrokardiograficzne;
3)    badanie ogólne moczu z oceną mikroskopową osadu;
4)    badanie odczynu opadania krwinek czerwonych;
5)    badanie morfologii krwi obwodowej wraz ze wzorem odsetkowym;
6)    oznaczenie stężenia glukozy w surowicy krwi;
7)    badanie ortopedyczne;
   konsultację stomatologiczną;
9)    konsultację laryngologiczną;
10)    konsultację okulistyczną;
11)    konsultację neurologiczną;
12)    badanie elektroencefalograficzne;
13)    badanie radiologiczne odcinka szyjnego kręgosłupa;
14)    badanie radiologiczne odcinka lędźwiowego kręgosłupa;
15)    badanie spirometryczne.
2. Badania lekarskie, o których mowa w ust. 1 pkt 11 i 12, przeprowadza się co 2 lata u zawodników uprawiających sporty i sztuki walki oraz kick-boxing.
3. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 1 pkt 13, przeprowadza się co 2 lata u zawodników uprawiających zapasy lub judo.
4. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, przeprowadza się co 2 lata u zawodników uprawiających podnoszenie ciężarów.
5. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 1 pkt 15, przeprowadza się co 2 lata u zawodników uprawiających płetwonurkowanie.
§ 4.

Lekarz, o którym mowa w § 2, może zlecić dodatkowo wykonanie innych niezbędnych badań wynikających z oceny stanu zdrowia zawodnika ubiegającego się o wydanie orzeczenia.
§ 5.

1. Zawodnik, który nie zgadza się z treścią orzeczenia, może wystąpić w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia, z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się orzeczenie oraz kopię dokumentacji medycznej dotyczącej przeprowadzonych badań.
3. Badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Centralnym Ośrodku Medycyny Sportowej w Warszawie.
4. Badanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być przeprowadzone w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku. Ustalone na jego podstawie orzeczenie jest ostateczne.
§ 6.

Zaświadczenia lekarskie o braku przeciwwskazań do uprawiania określonej dyscypliny sportu wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
§ 7.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia 2).
MINISTER ZDROWIA

W porozumieniu:

MINISTER SPORTU I TURYSTYKI
 
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sportu z dnia 3 października 2006 r. w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zaświadczeń lekarskich, a także rodzaju niezbędnych badań lekarskich dla osób ubiegających się o przyznanie licencji zawodnika lub licencji trenera (Dz. U. Nr 189, poz. 1396), które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 91 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 oraz Nr 151, poz. 1014).

2.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA 1)
z dnia 14 kwietnia 2011 r.
w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich


Na podstawie art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014) zarządza się, co następuje:
§ 1.

Rozporządzenie określa zakres i sposób realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich, w tym zakres badań lekarskich oraz częstotliwość ich przeprowadzania.
§ 2.

Opieka medyczna nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich obejmuje odpowiednie świadczenia zdrowotne w zakresie:
1)    wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich,
2)    profilaktyki zdrowotnej, w tym szczepień ochronnych,
3)    leczenia, rehabilitacji oraz działań koordynujących procesy leczenia i rehabilitacji - realizowane przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Centralny Ośrodek Medycyny Sportowej w Warszawie.

§ 3.

1. Wstępne badania lekarskie przeprowadza się po zakwalifikowaniu zawodnika do kadry narodowej w sportach olimpijskich albo paraolimpijskich.
2. Okresowe badania lekarskie przeprowadza się w okresie realizacji przez zawodnika programu przygotowań olimpijskich albo paraolimpijskich lub programu przygotowań do mistrzostw świata lub Europy opracowanych przez właściwy polski związek sportowy lub Polski Komitet Paraolimpijski.
3. Kontrolnym badaniom lekarskim podlegają zawodnicy, jeżeli:
1)    doznany uraz lub przebyty proces chorobowy uniemożliwił im uczestniczenie w zajęciach sportowych albo zawodach sportowych przez okres dłuższy niż 14 dni lub
2)    utracili przytomność, doznali urazu głowy lub przegrali walkę przez nokaut.

§ 4.

1. Wstępne i okresowe badania lekarskie obejmują ogólne badania lekarskie oraz, w zależności od rodzaju uprawianego sportu lub rodzaju niepełnosprawności, konsultacje i badania specjalistyczne.
2. Konsultacje i badania specjalistyczne obejmują:
1)    pomiary antropometryczne;
2)    badanie ogólne moczu z oceną mikroskopową osadu;
3)    badanie odczynu opadania krwinek czerwonych;
4)    badanie morfologii krwi obwodowej z wzorem odsetkowym;
5)    badanie stężenia glukozy w surowicy krwi;
6)    badanie elektrokardiograficzne;
7)    konsultację internistyczną;
   konsultację ortopedyczną;
9)    konsultację stomatologiczną;
10)    konsultację laryngologiczną;
11)    konsultację okulistyczną;
12)    badanie ostrości wzroku za pomocą tablic Snellena;
13)    badanie elektroencefalograficzne;
14)    konsultację neurologiczną;
15)    badanie radiologiczne odcinka szyjnego kręgosłupa;
16)    badanie radiologiczne odcinka lędźwiowego kręgosłupa;
17)    badanie serologiczne w celu wykluczenia zakażenia wirusami zapalenia wątroby typu B i C oraz nabytego niedoboru odporności przez oznaczenie obecności antygenu HBs, przeciwciał HCV i przeciwciał HIV.
3. Lekarz badający zawodnika może zlecić wykonanie innych badań, wynikających z konieczności oceny jego stanu zdrowia.
§ 5.

1. Konsultacje i badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1-5, 7-9 i 12, przeprowadza się co 6 miesięcy.
2. Konsultacje i badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 6, 10, 11, 14, 16 i 17, przeprowadza się co 12 miesięcy.
3. Badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 13 i 15, przeprowadza się co 24 miesiące.
§ 6.

Konsultację i badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 13, 14 i 17, przeprowadza się przed dopuszczeniem do udziału w specjalistycznych zajęciach sportowych zawodników uprawiających taekwondo i boks.
§ 7.

Badania specjalistyczne, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 15 i 17, przeprowadza się przed dopuszczeniem do udziału w specjalistycznych zajęciach sportowych zawodników uprawiających zapasy oraz judo.
§ 8.

Badanie specjalistyczne, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 16, przeprowadza się przed dopuszczeniem do udziału w specjalistycznych zajęciach sportowych zawodników uprawiających podnoszenie ciężarów.
§ 9.

Świadczenia zdrowotne z zakresu profilaktyki zdrowotnej obejmują:
1)    identyfikację czynników ryzyka oraz zagrożeń zdrowotnych w związku z uprawianiem określonego sportu;
2)    okresową ocenę stanu zdrowia;
3)    kwalifikację i wykonanie szczepień ochronnych przeciwko WZW typu B oraz grypie.

§ 10.

Świadczenia zdrowotne lecznicze obejmują:
1)    porady specjalistyczne w zakresie: a)    alergologia,
b)    chirurgia ogólna,
c)    chirurgia urazowo - ortopedyczna,
d)    choroby metaboliczne,
e)    choroby wewnętrzne,
f)    kardiologia,
g)    neurochirurgia,
h)    neurologia
i)    okulistyka,
j)    otolaryngologia,
k)    ortopedia,
l)    pulmonologia,
m)    stomatologia,
n)    inne, wynikające z oceny stanu zdrowia zawodnika;

2)    badania diagnostyczne: a)    diagnostyki obrazowej,
b)    laboratoryjne,
c)    wydolnościowe;

3)    procedury zabiegowe ambulatoryjne.

§ 11.

Świadczenia zdrowotne z zakresu rehabilitacji obejmują:
1)    lekarską ambulatoryjną poradę rehabilitacyjną;
2)    fizjoterapię ambulatoryjną, realizowaną przez: a)    wizytę fizjoterapeutyczną,
b)    zabieg fizjoterapeutyczny.


§ 12.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia 2) .
MINISTER ZDROWIA

W porozumieniu:

Minister Sportu i Turystyki
 
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sportu z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie zakresu opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w olimpijskich dyscyplinach sportu (Dz. U. Nr 83, poz. 577) oraz rozporządzeniem Ministra Sportu z dnia 8 stycznia 2007 r. w sprawie zakresu opieki medycznej nad zawodnikami kadry narodowej osób niepełnosprawnych oraz kadry paraolimpijskiej (Dz. U. Nr 7, poz. 56), które tracą moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 91 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014)

3.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 14 kwietnia 2011 r.
w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia


Na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm. 2) ) zarządza się, co następuje:
§ 1.

Orzeczenie lekarskie o zdolności do uprawiania danego sportu wydaje się po przeprowadzeniu:
1)    wstępnych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, ubiegających się o wydanie tego orzeczenia;
2)    okresowych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, uprawiających dany sport oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia;
3)    kontrolnych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, uprawiających dany sport oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, którzy podczas uprawiania danego sportu doznali urazów, w tym urazu głowy, zmian przeciążeniowych, utraty przytomności, porażki przez nokaut lub, gdy przebyta inna choroba uniemożliwia uczestniczenie w zajęciach sportowych lub zawodach sportowych.

§ 2.

1. Badania, o których mowa w § 1, przeprowadza lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej, a w odniesieniu do niepełnosprawnych badania te może przeprowadzić również lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej.
2. W przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej, badania, o których mowa w § 1, przeprowadza lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyny sportowej.
3. Skierowanie na badania wstępne wydaje lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
4. Orzeczenie lekarskie o zdolności do uprawiania danego sportu albo orzeczenie o niezdolności do uprawiania danego sportu wydaje lekarz, który przeprowadził badania, o których mowa w § 1.
§ 3.

1. W przypadku wydania przez lekarza, o którym mowa w § 2 ust. 4, orzeczenia o niezdolności do uprawiania danego sportu, ponowne badania, o których mowa w § 1, w celu wydania ostatecznego orzeczenia, przeprowadza, na wniosek osoby ubiegającej się o wydanie orzeczenia, a w przypadku małoletniego – na wniosek jego przedstawiciela ustawowego, lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Centralnym Ośrodku Medycyny Sportowej w Warszawie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się orzeczenie lekarskie o niezdolności do uprawiania danego sportu oraz kopię dokumentacji medycznej dotyczącej przeprowadzonych badań.
§ 4.

Orzeczenia lekarskie wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
§ 5.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 3)
MINISTER ZDROWIA

W porozumieniu:
MINISTER SPORTU I TURYSTYKI
 
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374 oraz z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725.
3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28 sierpnia 2009 r. w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia. (Dz. U. Nr 139, poz. 1134), które utraciło moc z dniem wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 91 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014).

[admin]

 Post scriptum   Ciekawa dla mnie jest kolejność zamieszczenia roporządzeń. Niemniej propozycje i konsultacje podczas  komisji uzgodnieniowej odbywały się w innej kolejności. Drugą interesującą sprawa jest brak opublikowania,  w przypadku Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich,  uwag i propozycji zgłoszonych do projektu ! Przypomnę, że co do tego Rozporządzenia było bardzo dużo uwag i kontrowersji. A nawet zapowiedziano specjalne spotkanie, do którego niestety nie doszło !
    Stąd jeszcze raz powtórzę... zrobili jak chcieli! Przede wszystkim chodzi tu o „czołganie” niepełnosprawnych do W-wy!  Ale czy przy tym myśleli? Chyba NIE... bo jak można pozostawić takie „kwiatki” jak badanie ostrości wzroku tablicami Snellena (tylko na poziomie kadr) oraz konsultacja okulistyczna ( wymagana także w pozostałych  rozp.)  !!! Czy należy to rozumieć jako podwójną ślepą próbę? A cóż tu dopiero mówić o  zadaniu  sobie trudu napisania tych rozporządzeń tak, aby przynajmniej zakresy badań były uzasadnione merytorycznie i spójne. Nie wspomnę tu już o próbie wysiłkowej... kwintesencji medycyny sportowej. Można powiedzieć krótko... ponownie skopano sprawę! Pozostaje tylko zapytać ... dlaczego?
A na koniec z zaciekawieniem czekałem na ostateczną wersje zmienionego już po konsultacjach społecznych  zapisu  w sprawie lekarzy uprawnionych do orzekania. Ostatecznie pozostało że, „w przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej, orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, może wydać lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyny sportowej”. I tym samym zadano „cios” wersji zaproponowanej w czasie konsultacji i przyjętej przez PTMS, która mówiła że, „„w przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej badania o których mowa w par. 1, przeprowadza lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu „ABC medycyny sportowej- wprowadzenie do specjalizacji w medycynie sportowej” na podstawie Programu specjalizacji w medycynie sportowej, uprawniający do przeprowadzania badań o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21.  roku życia oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia.””.
A co za tym idzie można różnie dywagować. Może tym sposobem Min. Zdrowia, biorąc pod uwagę  swą opieszałość we wprowadzaniu tzw. umiejętności, doszło do salomonowego rozwiązania (świadomie lub przypadkowo?), które może zwiększyć dostępność sportowcom  powyżej 23 r. życia do badań u przeszkolonych lekarzy? Niemniej jako osoba, która brała także udział w opracowaniu  programu  specjalizacji pamiętam, że wpisano tam między innymi taki zapis  (do sprawdzenia na stronie CMKP) dotyczący formy zaliczenia kursu; „kolokwium z wiedzy objętej programem kursów przeprowadzane przez Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej zakończone uzyskaniem certyfikatu PTMS”.
Tak więc zostało potwierdzone i to dwoma  rozporządzeniami, że uprawnienia do orzekania nabywają lekarze  posiadający certyfikat ukończenia kursu. Pragnę zauważyć, że zarówno w cytowanych powyżej Rozporządzeniach odnośnie uprawnień lekarzy jak i w  programie kursu wprowadzającego nie żadnej wzmianki na temat ograniczeń wiekowych. Dlatego uważam, że obecnie dalsze udzielanie  certyfikatów z ograniczeniem uprawnień wiekowym nie ma żadnego uzasadnienia, zarówno prawnego, merytorycznego ani organizacyjnego.
I tu pozostaje w zaciekawieniu jak zinterpretuje to Konsultant Krajowy oraz ZG PTMS?  

[Forum Administrator]

Na stronie PTMS pojawił sią komunikat:

Informacja dla osób posiadających ważne Certyfikaty PTMS
"W związku z wejściem w życie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 kwietnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego, Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej informuje, że dotychczas wydane Certyfikaty PTMS utrzymują swoją moc, ale będą wymienione na nowe, ze zmienioną nazwą i z zachowaniem określonej w nim daty ważności.
Aktualne Certyfikaty PTMS zachowują ważność do momentu wymiany ich na nowe. W pierwszej kolejności wymiana Certyfikatów nastąpi w odniesieniu do lekarzy, którzy zwrócą się do Biura Certyfikatów we Wrocławiu z pisemnym wnioskiem. Pozostałe Certyfikaty zostaną wymienione sukcesywnie do końca bieżącego roku.

Zmiana dotyczy następującego sformułowania:
                              
W Rozporządzeniu Ministra Zdrowia było:
- lekarz posiadający certyfikat nadany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej

Nastąpiła zmiana na:
- lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyny sportowej."


Tyle suchy komunikat...
Sęk w tym, że takiego sformułowania na certyfikacie nie było! Więc co w treści będzie zmienione? Poczekamy, zobaczymy! Niecierpliwi mogą pisać o wydanie nowej wersji certyfikatu i wtedy się dowiedzą. Czekamy na INFO!

http://www.medicinasportiva.pl/new/forum_pliki/certptms_2011_09.jpg