Nowy termin kursu wprowadzającego do specjalizacji z medycyny sportowej:

http://merkury.cmkp.edu.pl/kursy2014/?rok=2014&ro=1&spe=51


To chyba teraz wystarczy wziąć w nim udział, aby uzyskać
bezterminowe uprawnienia do badania sportowców zgodnie z treścią
rozporządzenia?

90-ciu bez  certyfikatów bo egzamin mieli zdawać w sobotę 16.11.ale z prawem głosu na walnym , bo już byli członkami PTMS! Cetyfikowani olali walne ! I certyfikat mają przy dobrych układach do 2018 roku. A jak nie będą na zjazdach to  ten termin może być jeszcze krótszy! Byłeś na jednym zjeździe to certyfikat przedłużą na rok  a nie na dwa lata. Itd..itp..

[Walne Zebranie w czwartek 14.11.2013 o godzinie 19.00!! Drugi termin o 19.30!!!Naprawdę trzeba być na zebraniu! Są ważne kwestie do przegłosowania, chociażby sprawa certyfikatów.Proszę a oto cytat z]

Walne Zebranie w czwartek 14.11.2013 o  godzinie 19.00!! Drugi termin o 19.30!!!
Naprawdę  trzeba być na zebraniu! Są ważne kwestie do przegłosowania, chociażby sprawa certyfikatów.Proszę a oto cytat z REGULAMINU UZYSKIWANIA CERTYFIKATU z www.ptms.org.pl
,,
§10
1. Certyfikat wydaje się na okres 2 lat, z możliwością trzykrotnego
przedłużenia.
2. Warunkiem przedłużenia ważności certyfikatu na kolejne 2 lata jest:
a) coroczne uczestnictwo w zjeździe naukowym lub w kongresie organizowanym
przez PTMS;
b) złożenie corocznego sprawozdania o realizacji świadczeń, których mowa w §
8 ust.1 b
3. Certyfikat może być przedłużony na okres 1 roku w przypadku, gdy lekarz:
a) uczestniczył wyłącznie w 1 zjeździe naukowym lub w kongresie
organizowanym przez PTMS w ciągu 2 lat;
b) złożył coroczne sprawozdanie o realizacji świadczeń, których mowa w § 8
ust.1 b.
4. Certyfikat traci ważność w przypadku braku złożenia wniosku o jego
przedłużenie w terminie zakończenia jego ważności."


A CO POTEM?

Ze względu na termin Walnego , pewnie będą kłopoty z hotelem. W pobliżu Hastona  jest hotel Jasek. Pokój jednoosobowy ze śniadaniem 200 zł. Są jeszcze miejsca! Polecam

Pora roku też fatalna!

[Siedem orzechów włoskich dziennie - zaledwie tyle wystarczy, by przyswoić mnóstwo przeciwutleniaczy, poprawić pamięć i koncentrację oraz wzmocnić serce]

,,Siedem orzechów włoskich dziennie - zaledwie tyle wystarczy, by przyswoić mnóstwo przeciwutleniaczy, poprawić pamięć i koncentrację oraz wzmocnić serce
Wszystkie orzechy są zdrowe. Jednak o tym, że orzechy włoskie zawierają więcej przeciwutleniaczy niż wszystkie pozostałe i o lepszych właściwościach zdrowotnych niż innych orzechów poinformowano niedawno, podczas 241. zjazdu American Chemical Society. Naukowo poparto więc, że orzechy włoskie są lepsze niż orzeszki ziemne, migdały, orzechy pekanowe, laskowe, brazylijskie, orzechy makadamii, nerkowce i pistacje.By zachować zdrowie wystarczy zaledwie garstka (7 orzechów) włoskich dziennie. Właśnie one zawierają dwa razy więcej przeciwutleniaczy niż w przypadku dowolnych innych powszechnie spożywanych orzechów. Występujące w nich przeciwutleniacze działają od 2 do 15 razy mocniej niż witamina E.Przeciwutleniacze chronią nasz organizm przed wolnymi rodnikami, czyli niebezpiecznymi cząsteczkami, które przyspieszają m.in. starzenie się i powstawanie zmarszczek, ale są także obwiniane za powstawanie raka. Ale to nie koniec zalet orzechów włoskich.Oprócz przeciwutleniaczy zawierają też wiele wartościowego białka, które może być alternatywą dla mięsa, witaminy, minerały i błonnik. Zawierają też dużą ilość fosforu, przez co doskonale wspomagają pracę mózgu. W ich składzie jest kwas linolenowy, bardzo zdrowy tłuszcz z grupy wielonienasyconych, z którego organizm produkuje kwasy omega-3, z których w 30 proc. składają się nasze szare komórki.Sięgając po nie dostarczymy organizmowi również sporo żelaza, wapnia, potasu, magnezu i cynku. A także witaminy E, bez której nasza skóra często choruje. Orzechy te zawierają również sporo witamin z grupy B oraz wspomagający prawidłowe trawienie błonnik.Jak wynika z badań dietetyków, regularne chrupanie małych ilości orzechów obniża ryzyko chorób serca, niektórych rodzajów raka, kamicy żółciowej, cukrzycy typu II, niedoczynność tarczycy. Orzechy czuwają też nad funkcjonowaniem naszego układu nerwowego i pomagają ochronić nas przed depresją sezonową.Powinniśmy sięgać po nie również dla urody. Wiele badań dowiodło, że poza wspomnianymi przeciwutleniaczami orzechy włoskie wpływają korzystnie na wygląd cery, pomagają leczyć trądzik, egzema, wrzody skórne, zakażenia grzybicze, wypadanie włosów, świąd głowy. Nie przez przypadek są przecież składnikiem wielu kosmetyków.
Wyciąg z orzecha znajdziemy też w lekach na trudno gojące i ropiejące rany, nadmierne pocenie, biegunki bakteryjne, bolesne wzdęcia, nieżyt przewodu pokarmowego, owrzodzenia jelita grubego.Poza tym amerykańscy naukowcy udowodnili, że spożywanie codziennej porcji orzechów włoskich może wpływać korzystnie na męskie nasienie.Wyniki badań opublikowane w czasopiśmie "Biology of Reproduction" ujawniły, że plemniki młodych mężczyzn, w wieku od 21 do 35 lat, spożywających 75 gramów orzechów włoskich dziennie przez 12 tygodni wykazują większą żywotność i ruchliwość, a ogólna morfologia spermy ulega poprawie. Trudno powiedzieć jednak, czy może się to przełożyć na zwiększenie płodności u mężczyzn.Warto mieć na uwadze, że w odróżnieniu od wielu innych rodzajów orzechów, tych właśnie się nie praży, ponieważ podgrzewanie obniża wartości odżywcze. Ważne jest też ich przechowywanie. Najlepiej kupować je w niewielkich ilościach. Ponieważ zawierają dużo tłuszczu, więc szybko jełczeją i dlatego nie warto przechowywać ich zbyt długo, a z łupin obierać tuż przed zjedzeniem. W ten sposób zachowamy większość cennych składników, które nie ulotnią się pod wpływem działania tlenu.""

[,,JEDZ I ZABIJAJ STRES]

,,JEDZ I ZABIJAJ STRES
Wybory, jakich dokonujesz, kładąc jedzenie na talerzu, mają wpływ na twoje samopoczucie. Odpowiednie produkty żywnościowe wpływają bowiem na poprawę nastroju, pozwalają zniwelować stres, a nawet zabezpieczają przed depresją. Jesteś niespokojny, zdenerwowany, nieszczęśliwy? Dowiedz się, po jakie jedzenie warto sięgnąć, by osiągnąć spokój.
 
Wpływ jedzeniaNiektóre osoby w stresie nie jedzą nic. Inni nie panują nad zachciankami, sięgając zwykle po wysokokaloryczne przekąski węglowodanowe: jedzenie typu fast-food, słodycze, ciastka, chipsy, lody, które sprawiają, że czują się bardziej komfortowo. Niestety, jest to poczucie złudne i krótkotrwałe. Po chwili negatywne emocje wracają do obiegu. Jest to spowodowane gwałtownym skokiem poziomu cukru we krwi po spożyciu węglowodanowego posiłku i następnie równie szybkim jego spadkiem. Ale już sięgnięcie po banana z prawdziwym masłem orzechowym przyniesie zupełnie inny rezultat, pozwalając znacznie dłużej cieszyć się dobrym nastrojem. Wybierając więc właściwe przekąski i posiłki, możesz wzmocnić swój mózg i ciało, i dać odpór złemu samopoczuciu, a nawet depresji.
Ważne witaminy i minerały
Magnez i witaminy z grupy B dbają o prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Pomagają zwalczać stres i zmęczenie. Produkty bogate w magnez to przede wszystkim migdały, awokado, szpinak, nasiona dyni, nasiona słonecznika, orzechy ziemne, soja, czarna fasola, łosoś, halibut, ostrygi i ziarna, takie jak gryka, quinoa, owies czy brązowy ryż. Dla prawidłowo działającego systemu nerwowego największe znaczenie mają witaminy z grupy B. Łagodzą stany lękowe, zapobiegają depresji, dodają energii. Znajdziesz je w produktach pełnoziarnistych, kaszach, otrębach, roślinach strączkowych i orzechach. Nie mniej ważny jest cynk, wpływający na produkcję hormonów i enzymów kontrolujących system nerwowy. Sięgnij więc po owoce morza, sezam, kiełki pszenicy, pestki dyni, wątróbkę, arbuza czy gorzką czekoladę.
Przyjazny tłuszcz
Od lat w głowach wielu pań funkcjonuje przekonanie, że aby schudnąć i utrzymać ładną sylwetkę, należy unikać tłuszczu. Nic bardziej mylnego. Tłuszcz jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania mózgu. Należy mu jednak dostarczać właściwego tłuszczu roślinnego: oliwy z oliwek, oleju z nasion (np. siemienia lnianego), awokado. Niebywale korzystne są również kwasy tłuszczowe omega-3. Liczne badania wykazały osłabienie objawów depresji po zwiększeniu poziomu ich spożycia. Dziki łosoś, sardynki, tuńczyk, pstrąg, orzechy włoskie to produkty najbogatsze w dobroczynne kwasy.
 Dobre węglowodany
Unikanie węglowodanów, jako sposób na pozbycie się nadwagi, jest popularną metodą odchudzania. Węglowodany poprzez dbanie o dostarczanie tryptofanu do krwi, mają ogromny wpływ na produkcję serotoniny, a to ona odpowiedzialna jest w dużej mierze za dobre samopoczucie. Dlatego też w gorszych chwilach panie zwykle sięgają właśnie po słodycze, które przynoszą szybką ulgę. Cukry są jednak zdradliwe, bo szybko podnoszą poziom glukozy we krwi, ale tylko na chwilę. Na koniec pozostawiają jeszcze częste poczucie winy, spowodowane zjedzeniem „zakazanego owocu” i po dobrym humorze nie zostaje śladu.
 Węglowodany stanowią paliwo dla mózgu. Należy więc go dostarczać codziennie. Nie jednak pod postacią słodyczy, ale pod postacią produktów pełnoziarnistych, ciemnego pieczywa, razowego makaronu, brązowego ryżu, warzyw (świetnym zamiennikiem ziemniaków są bataty) czy roślin strączkowych (zwłaszcza fasola Azuki i Mung). W chwili gorszego nastroju, który pojawia się często po wyczerpaniu zapasów energii, dla jej lepszego odbudowania, sięgnij po produkty węglowodanowe i połącz je z białkiem, by zmaksymalizować efekt. Jogurt naturalny, pełnoziarnisty tost czy szklanka mleka to dobre rozwiązanie .Warto pamiętać, że jedzenie przez dłuższy czas jednego tylko produktu lub brak któregokolwiek składnika może mieć krótkotrwały, ale też i długoterminowy wpływ na nastrój. Niech świadomość, że niektóre produkty mają negatywny lub pozytywny wpływ na twoje zdrowie i samopoczucie, kieruje twoimi decyzjami. Jeśli chcesz cieszyć się życiem, dokonuj właściwych wyborów.''
 
                                                  Anita Demianowicz/ese/fitness.wp.pl

[Na co najlepiej zamienić cukier?]

,,Na co najlepiej zamienić cukier?
Człowiek spożywa przeciętnie ponad 50 kilogramów cukru rocznie - to ponad 200 szklanek! Ta ilość zdecydowanie powinna Was przerazić. Cukier wcale nie dodaje energii, ale za to skutecznie rujnuje zdrowie. Pora na zmiany.
Nadmiar cukru w diecie bardzo skutecznie: obniża odporność, zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania na raka niemal wszystkich narządów, prowadzi do otyłości, przyspiesza starzenie się skóry, rozregulowuje gospodarkę hormonalną. A jednak nie wyobrażacie sobie życia bez słodkiego smaku? Mamy dla Was 5 najlepszych zamienników cukru. Są słodkie i dużo zdrowsze!
Cukier vs. miódMa więcej wartościowych związków niż zwykły biały cukier i działa antybakteryjnie. Najlepiej wybrać miód ze sprawdzonej pasieki – zawiera witaminy (A, B, C), wapń, fosfor, magnez, żelazo i inne cenne mikroelementy. Na próżno szukać ich w białym cukrze.Ciemne miody są zdrowsze. Uczeni z Uniwersytetu w  Illinois przebadali 19 próbek miodów i dowiedli, że ciemniejsza barwa oznacza, że zawierają one mniej wody i więcej przeciwutleniaczy, zapobiegających starzeniu się i niszczeniu komórek. Warto zatem sięgnąć na przykład po miód gryczany, który szczyci się ciemnobrązową barwą.Gorszej jakości są miody sztuczne i importowane, szczególnie te z małym nadrukiem na etykiecie: „mieszanka miodów pochodzących z państw członkowskich UE i spoza UE”. Za tym znakiem kryje się zwykle chiński, kiepski wyrób. Czasem naprawdę groźny dla zdrowia, bo zawierający trujące substancje, jak ołów czy silne antybiotyki stosowane w azjatyckich ulach przeciwko drobnoustrojom.
Cukier vs. stewia
Ta roślina, uważana przez wielu za najzdrowszy naturalny zamiennik cukru, już zyskała miano „cudownego słodzika”. Nie zawiera bowiem glukozy ani kalorii, za to jest 200 razy słodsza niż cukier! Europa dopiero odkrywa słodkie i zdrowe właściwości tej rośliny, podczas gdy od dawna jest ona stosowana w Ameryce Południowej i Japonii.
Cukier vs. pasta daktylowa
Ponownie kłaniają się przeciwutleniacze, których daktyle są bogatym źródłem. Zawierają, podobnie jak miód, witaminy A i B oraz wapń i potas. Gotową pastę można kupić, ale najlepiej przyrządzić ją samemu. Wystarczy namoczyć daktyle w przegotowanej wodzie przez co najmniej 30 minut, a następnie całość zmiksować na gładką masę. Pastę można przechowywać w lodówce do 2 tygodni lub zamrozić.
Cukier biały vs. trzcinowy
Nieprawdą jest, że ma znacznie mniej kalorii niż biały cukier. Jednak, jeśli wybierzemy cukier trzcinowy nierafinowany (czyli nieoczyszczony z wartościowej melasy), to przynajmniej dostarczymy naszemu organizmowi cenne składniki, jak żelazo, magnez, wapń, fosfor i potas. Są to jednak śladowe ilości, dlatego nie jest to nasz numer jeden w rankingu najlepszych zamienników cukru.
Cukier vs. słodziki
Jednak nie szkodzą? Przez lata media dudniły o rakotwórczych związkach zawartych w słodzikach. W tym roku Polskie Towarzystwo Badań nad Otyłością i Polskie Towarzystwo Diabetologiczne wydały oficjalne oświadczenie, w którym potwierdzają bezpieczeństwo słodzików: „PTBO i PTD pragną zaznaczyć, że doniesienia nt. rzekomego zwiększonego ryzyka niektórych nowotworów u zwierząt doświadczalnych, którym podawano sacharynę, aspartam i cyklaminian nie mają poparcia w  wynikach badań przeprowadzonych u ludzi”. I nie dość, że nie szkodzą, to są bardzo pomocne w leczeniu cukrzycy i otyłości – czytamy w doniesieniu. Słodzików nie powinny jednak spożywać kobiety w ciąży.

Cokolwiek wybierzecie i tak będzie lepsze niż biały cukier. A jeśli macie z tym kłopot, podejmijcie nasze wyzwanie i odstawcie cukier razem z nami, krok po kroku!

Julia Krupińska, www.hellozdrowie.pl''

[Metodyka wychowania fizycznego Zagadnienia wybraneTatarczuk Józef:]

Metodyka wychowania fizycznego
 Zagadnienia wybrane
Tatarczuk Józef
:      
   
   Opis:
"W opracowaniu Metodyka wychowania fizycznego - zagadnienia wybrane w syntetycznym ujęciu przedstawiono wybrane zagadnienia z teorii i metodyki wychowania fizycznego, a na ich tle metody i zasady nauczania, typy i rodzaje lekcji, przykłady rozkładów materiału i wiele innych zagadnień niezbędnych w całokształcie pedagogicznych poczynań współczesnej szkoły na obecnym etapie jej rozwoju. Niniejszy podręcznik adresuję do studentów kształcących się w uczelniach przygotowujących nauczycieli wychowania fizycznego oraz do czynnych zawodowo nauczycieli pracujących w placówkach oświatowo-wychowawczych. Nie można oczywiście nie uwzględniać faktu, że od pięciu lat funkcjonujemy w reformowanym systemie edukacji. Wprowadzana od 1999 roku reforma przyniosła wiele zmian w strukturze i funkcji polskich szkół, a co się z tym wiąże, także w programach oraz w metodach kontroli i oceny opanowania realizowanego materiału.
Najogólniej ujmując, celem wychowania fizycznego w szkole w duchu reformy winna być systematyczna poprawa aktywności ruchowej dzieci i młodzieży, której niedostatek stwierdzono w licznych badaniach już przed wieloma laty, a zwłaszcza w badaniach prowadzonych w ostatnim dziesięcioleciu pod patronatem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). W tym kontekście wychowanie fizyczne dzieci i młodzieży należy obecnie postrzegać jako zespół działań prozdrowot-nych, które umożliwią młodym populacjom pełny i zdrowy rozwój, lecz także będą podstawą do wyrobienia w nich stylu życia opartego na kulturze fizycznej, we wszystkich okresach ontogenezy.
Jak zauważa wielu autorów - szkolne wychowanie fizyczne to nie tylko stymulator rozwoju, zdrowia i aktywności, ale też zabawa, radość i przyjemność. To także szkoła dzielności, wytrzymałości i wielu innych pozytywnych cech składających się na charakter i postawę życiową, rozwój emocjonalny i intelektualny. Tak rozumiane wychowanie fizyczne w szkole zobowiązuje do traktowania uczniów podmiotowo oraz do kształtowania w nich postaw kreatywnych, we wszelkich formach organizacyjnych szeroko pojętej kultury fizycznej. Warto też pamiętać, jak podkreśla B. Czabański [1995], iż współczesny nauczyciel wychowania fizycznego potrafi nie tylko pięknie ćwiczyć, mądrze mówić, lecz przede wszystkim umie z rozwagą słuchać i pozwala wypowiadać się uczniom.
Mam nadzieję, że niniejsze opracowanie zostanie przyjęte jako propozycja nowego spojrzenia na miejsce przedmiotu i rolę nauczyciela wychowania fizycznego w systemie edukacyjnym zreformowanej szkoły."
Ze Wstępu

Spis treści:
Wstęp
1.   Podstawowe zagadnienia kultury fizycznej
2.   Proces wychowania fizycznego
3.   Charakterystyka rozwoju psychofizycznego dziecka
4.   Wybrane zagadnienia motoryczności
5.   Wychowanie fizyczne w zreformowanym systemie oświaty
6.   Podstawowe zagadnienia dotyczące metodyki wychowania fizycznego - wybrane elementy
7.   Kontrola i ocena w wychowaniu fizycznym
8.   Dokumentacja pracy nauczyciela wychowania fizycznego
9.   Bezpieczeństwo ćwiczących na zajęciach wychowania fizycznego i sportu
10.   Konserwacja sprzętu i urządzeń sportowych
11.   Doraźna pomoc w nagłych wypadkach
12.   Praktyka pedagogiczna ciągła i śródroczna
13.   Terminologia stosowana w metodyce wychowania fizycznego

[[Zioła w kuchni – potrzebne, lecz nie zawsze zdrowe/color]]

,,[Zioła w kuchni – potrzebne, lecz nie zawsze zdrowe
/color]
Kuchnia bez dobrych przypraw nie istnieje. Szczególnie zioła dodają potrawom różnorodnego smaku i zapachu. Trzeba jednak na nie uważać, bowiem czasami potrafią szkodzić.
 - Zioła nie tylko nadają potrawom specyficzny smak, ale też wspomagają trawienie. Mimo tego, nie można używać ich bez ograniczeń i nie można nimi zastępować soli. Trzeba też być ostrożnym, ponieważ zioła o intensywnym smaku mogą popsuć nam potrawę. Przygotowując posiłek, należy więc  bardzo na nie uważać. Szczególnie mam na myśli np. rozmaryn, tymianek, czy lubczyk - tłumaczy Arkadiusz Wejer, szef kuchni Hotel Bristol Tradition & Luxury, Grand Hotel Rzeszów.Źle użyte mogą popsuć nie tylko smak potrawy. Okazuje się, że mogą też szkodzić naszemu zdrowiu. Przy dłuższym stosowaniu, z jednoczesnym przyjmowaniem różnych leków, zioła mogą wywoływać niepożądane reakcje w naszym organizmie. Przede wszystkim mogą zmienić działanie leków przepisanych przez lekarza, wzmocnić lub osłabić zaleconą dawkę.Na groźną interakcję z lekami narażone są osoby mające problemy z krążeniem, cukrzycą, depresją. Ale to nie wszystko. Niektóre z ziół wchodzą w interakcje ze sobą. Właśnie dlatego specjaliści zalecają szczególną ostrożność w stosowaniu wielu środków pochodzenia naturalnego. Naturalne, nie zawsze znaczy zdrowe.

Z własnego ogródka
W swoim składzie zawierają głównie olejki lotne, kwasy eteryczne, alkaloidy, żywice, związki siarki, flawonoidy. To te związki powodują, że każde z osobna staje się wyjątkowe. I choć w sklepach znajdziemy setki mieszanek ziołowych, idealnie byłoby, gdybyśmy nie kupowali ziół mieszanych, których pochodzenia nie znamy, bowiem nawet te, które wydają się w pełni bezpieczne, mogą nam zaszkodzić. Dzieje się tak głównie dlatego, że delikatne listki czy kwiatki kumulują w sobie metale ciężkie (najczęściej ołów, kadm, rtęć czy arsen), zwłaszcza jeśli nie pochodzą ze specjalnych upraw, ale zbierane są w przygodnych miejscach. Nawet herbatka z popularnego rumianku, który zbierzemy na miejskiej łące, może zrobić więcej krzywdy niż pożytku, ma bowiem więcej ołowiu niż właściwości leczniczych.

- Najlepszy smak i aromat dają zioła świeże. Zaczyna się właśnie sezon, a wraz z nim dobry czas na własne uprawy ziół – radzi Arkadiusz Wejer.By mieć je zawsze pod ręką, nie zawsze trzeba posiadać własny ogródek. Wystarczy przeznaczyć na nie choćby dwie, trzy doniczki na tarasie. Latem będą się wygrzewać w słońcu, pięknie pachnieć i służyć w kuchni. Jeśli nie posiadamy tarasu, równie bujnie będą rosły na domowym parapecie. Będą się miały dobrze nawet, gdy za oknem temperatura drastycznie spadnie. W takich warunkach (również na tarasie) świetnie rośnie tymianek, bazylia, rozmaryn, melisa, mięta pieprzowa, pietruszka czy majeranek.
Zioła (gotowe rozsady) można kupić w centrach ogrodniczych. Po przyniesieniu do domu należy przesadzić je do większej doniczki i pielęgnować. Rośliny, poza wodą, zwykle potrzebują nasłonecznionego stanowiska.

Zgrane duety

- Do potraw mięsnych gotowanych i duszonych stosuję miętę, bazylię i kolendrę do potraw kuchni włoskiej, jałowiec i tymianek do mięs. Natomiast szałwię mogę polecić do sałatek mięsnych, a rozmaryn to przyprawa kuchni hiszpańskiej i meksykańskiej – dodaje szef kuchni.
Z konkretnymi ziołami dobrze łączą się też konkretne zioła. Cielęcina lubi towarzystwo rzadko stosowanej w naszej kuchni trybuli. Majeranek, tymianek, szałwia, zioła prowansalskie i rozmaryn idealnie łączą się z drobiem. Koperek jest rewelacyjnym dodatkiem do ziemniaków, szczególnie młodych i ogórków.

ml/mmch/kuchnia.wp.pl '"

[Chirurgia kolana, artroskopia, traumatologia sportowa nr 2013/1]

Chirurgia kolana, artroskopia, traumatologia sportowa nr 2013/1
Autorzy:
Sport & Med

Katowice 2013, wyd.1
Spis treści•
Możliwe przyczyny trwałych bólów po całkowitej endoprotezoplastyce stawu kolanowego
Pseudumonas infection in TKA for rheumatoid arhtiritis
Intraarticular Analgesia using a Meperidine/Local Anesthetic Combination in Arthroscopic Knee Procedures
Ocena funkcjonalna sportowców wyczynowych po 6 miesiącach od rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego.
Rehabilitacja w zespole bólowym przedniego przedziału kolana.
Leczenie awulsyjnego złamania okolicy przyczepu dalszego prostownika długiego palucha metodą „Ishiguro-Yamaushi extension block techinque
Wewnątrzdyskowa Terapia Elektrotermiczna (IDET) - wyniki w zakresie redukcji bólu i niepełnosprawności.
Protokół rehabilitacyjny w przypadku barku pływaka - studium przypadku.

[Fizjologia wysiłku i treningu fizycznegored. Jan Górski]

Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego
red. Jan Górski
Wydawca: PZWL
2011, DODRUK 2013 , wydanie 1
Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego  pod redakcją Jana Górskiego to książka polecana studentom uczelni sportowych oraz medycznych.Podręcznik zawiera najważniejsze informacje na temat wpływu wysiłku i treningu na ustrój zdrowego człowieka. Zasób wiadomości jest zgodny z programem nauczania na takich kierunkach studiów, jak wychowanie fizyczne, turystyka i rekreacja oraz fizjoterapia. Elementy fizjologii wysiłku fizycznego są wykładane również na kierunku pielęgniarstwo, zdrowie publiczne i dietetyka.
W książce omówiono główne zasady i formy treningu oraz metody oceny wydolności fizycznej. Znalazły się w niej także rozdziały poświęcone wysiłkowi: dzieci i młodzieży, osób w starszym wieku, kobiet (z uwzględnieniem okresu ciąży), osób niepełnosprawnych ruchowo i cierpiących na różne choroby, a także wysiłkowi w różnych temperaturach otoczenia i w warunkach wysokogórskich. W publikacji omówiono również problematykę: treningu zdrowotnego, wpływu niedoboru aktywności ruchowej na organizm,
dopingu, żywienia sportowców oraz genetyki w sporcie.
Podręcznik, przygotowany przez zespół doświadczonych nauczycieli akademickich, jest adresowany do studentów wychowania fizycznego, fizjoterapii, turystyki i rekreacji, a także do lekarzy specjalistów w dziedzinie rehabilitacji medycznej, trenerów sportowych, nauczycieli wychowania fizycznego oraz osób zajmujących się rekreacją.
SPIS TREŚCI

1. Podstawy fizjologii wysiłku

2. Podstawy treningu fizycznego

3. Wysiłek fizyczny i trening kobiet

4. Wysiłek fizyczny i trening sportowy w wieku rozwojowym

5. Starzenie się a wydolność fizyczna człowieka

6. Wysiłek fizyczny w różnych temperaturach otoczenia

7. Zintegrowana odpowiedź na niedotlenienie wysokościowe

8. Wysiłek i sport osób niepełnosprawnych

9. Wpływ niedoboru aktywności ruchowej na ustrój

10. Wysiłek fizyczny w wybranych chorobach

11. Trening zdrowotny

12. Wysiłek fizyczny a żywienie

13. Doping w sporcie

14. Podstawy genetyki wysiłku fizyczn

[Dieta i Suplementacja w Sporcie i Rekreacji]

Dieta i Suplementacja w Sporcie i Rekreacji
Adam Zając, Stanisław Poprzęcki, Miłosz Czuba, Grzegorz Zydek, Artur Gołaś

Wydawca: Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach
2012 , wydanie I
Książka Dieta i Suplementacja w Sporcie i Rekreacji szczegółowo omawia zasady diety i suplementacji, jest skierowana głównie do osób wyczynowo zajmujących się sportem, kulturystyką oraz do wszystkich, którzy chcą poprawić efekty swoich ćwiczeń. Przedstawiono w niej również przykładowe rozwiązania dietetyczno-suplementacyjne w różnych dyscyplinach sportu oraz w zależności od budowy ciała.


 

["Kręgosłup lędźwiowy —Mechaniczne diagnozowanie i terapia"]

Po raz pierwszy w Polsce! Wydanie światowego bestsellera:

"Kręgosłup lędźwiowy —
Mechaniczne diagnozowanie i terapia"

autorstwa Robina McKenziego oraz Stephena Maya.

 ,,W sobotę wydarzyła się tragedia na meczu jednej z amatorskich lig w Anglii. 37-letni Mike Rodman zasłabł w 10. minucie spotkania Kingswood - Charfield. - Upadł prosto na twarz, nie atakowany przez nikogo - relacjonował prezes Kingswood Rob Bateman. Przez ponad godzinę trwała reanimacja. Na próżno.''