Krótko odpowiem! Sami sobie. A jak do tego doszło? Otóż najpierw minister wydaje dwa rozporządzenia praktycznie w tej samej sprawie, ale z innych delegacji ustawowych, które pozostają w merytorycznej sprzeczności, ponieważ załącznik nr 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia różni od treści (jeśli chodzi o zakresy badań) zawartych w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego. Następnie Prezes NFZ wydaje swoje Zarządzenie w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna wraz z kilkoma załącznikami, które znów są w rozbieżności ze wspomnianym załącznikiem. Totalny galimatias !
I tak z dniem 1 lipca, po okresie względnego spokoju od 2009 roku, powstaje na nowo zamieszanie w poradniach medycyny sportowej. W związku z tym NFZ, w Komunikacie w sprawie realizacji świadczeń w zakresie medycyny sportowej z dnia 2011-07-20, zamieszczonym na stronie Oddziału Małopolskiego, podaje swoją interpretacje do Załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2011 r., w którym czytamy:
„„W związku z napływającymi sygnałami wskazującymi na trudność w otrzymaniu zaświadczenia o zdolności do uprawiania sportu tak aby umożliwić ciągłość uczestnictwa dzieci i młodzieży (o których mowa w poniższych przepisach) w zawodach sportowych, MOW NFZ przypomina co następuje: Zasady udzielania świadczeń w zakresie medycyny sportowej zostały określone w: Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 14 kwietnia 2011 r. w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21 roku życia oraz przez zawodników pomiędzy 21 a 23 rokiem życia (Dz.U.11.88.500), Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (Dz. U. 2009 r., nr 139, poz. 1142) oraz Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2011 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (Dz. U. 2011 r., nr 111, poz. 653). Zgodnie z Zarządzeniem nr 29/2011/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 14 czerwca 2011 r. w sprawie; określenie warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna świadczeniodawcy w zakresie medycyny sportowej mogą rozliczać następujące porady określone w załączniku nr 5b wymienionego zarządzenia „Katalog specjalistycznych świadczeń odrębnych”: - wstępna kompleksowa kwalifikacja do uprawienia sportu – obejmująca pakiet świadczeń określonych w odrębnych przepisach, porada rozliczana jest tylko raz w stosunku do danego świadczeniobiorcy, niezależnie od podmiotu wykonującego, - kompleksowa kwalifikacja do dalszego – po 12 miesiącach - uprawiania sportu – obejmująca pakiet świadczeń określonych w odrębnych przepisach. Natomiast badania lekarskie przeprowadzane, zgodnie z harmonogramem, co 6 miesięcy lub kontrolne badania lekarskie osób, które doznały urazów, w tym urazu głowy, zmian przeciążeniowych, utraty przytomności lub porażki przez nokaut mogą być rozliczane jako porady specjalistyczne. Wydanie zaświadczenia o zdolności do uprawiania sportu jest poprzedzone wykonaniem szeregu przewidzianych dla danej dyscypliny sportu badań dodatkowych. Świadczeniodawca powinien zatem wyznaczyć termin wykonania pakietu badań odpowiednio wcześniej, czyli przed upływem terminu zdolności, ponieważ czynności te nie są odrębnie rozliczne. Natomiast termin wizyty końcowej, rozliczanej jako porada kompleksowa w trakcie której zostanie wydane orzeczenie, powinien zostać określony adekwatnie do obowiązującego okresu jej rozliczenia tzn. na przykład przed upływem 12 miesięcy. Właściwe planowanie porad pozwoli uniknąć kolizji terminów ich rozliczania oraz zachowania ciągłości w orzekaniu o zdolności do uprawiania sportu””.
Tyle teorii porad ze strony NFZ. A teraz zobaczmy jak to wygląda w praktyce i jakie problemy z tego powodu mają lekarze, o czym poinformowali mnie droga mailową :
„To, że porada po pół roku jest teraz wyceniona na 3,5 punku to pikuś. Ale poradę kompleksową po dwóch latach ( z konsultacją okulistyczną i laryngologiczną ) możemy
> wycenić tylko na 12 punktów, to już jest granda. Wg NFZ porada za 20 punktów może być jedynie poradą wstępną. Ostatnie Rozporządzenie Min Zdrowia nic nie mówi o wielu sprawach, w tym o potrzebie robienia w/w konsultacji, ale nakazuje nam badanie glukozy, konsultacji stomatologicznej, ale bez próby wysiłkowej. Z kolei w koszyku świadczeń gwarantowanych jest wszystko tak jak do tej pory ale NFZ za takie porady
płacić nie chce. Robiąc porady tak jak do lipca, na dziś jesteśmy w plecy przy każdej
poradzie. Co robić
Jak robić??? Nie badać, wykazać za 12 punktów i dostać w
kość przy pierwszej kontroli czy robić te konsultacje i dopłacać do interesu ? Konsultant krajowy jest o tym problemie ( o tym SKANDALU) poinformowany
i twierdzi, ze próbuje dostać się do NFZ, ale pewnie porozmawiamy sobie o tym na Kongresie”
Zatem prześledźmy co jeszcze się kryje za twórczością Min. Zdrowia oraz NFZ .
Po pierwsze, podstawą zaniepokojenia w środowisku sportowo- lekarskim nie była jak napisano w komunikacie trudność w otrzymaniu zaświadczenia o zdolności do uprawiania sport, ale problem ustalenia przez lekarza czy badany powinien mieć wykonane badanie wstępne czy roczne? Wynika to z powodu zlikwidowania w Katalogu specjalistycznych świadczeń odrębnych (załącznik nr 5b wymienionego zarządzenia Prezesa NFZ) porady po 24 miesiącach rozliczanej dotychczas za 20 pkt. Jest to istotne zarówno dla badanego jak i dla świadczeniodawcy. Badany w przypadku zmiany świadczeniodawcy, co jest nagminne przy tworzących się kolejkach, ma problem bo musi przynieść przynajmniej kserokopię konsultacji wykonanych w badaniach wstępnych. A poprzednia poradnia czasem stwarza nieuzasadnione trudności w ich wydaniu, co wstrzymuje procedurę orzekania. Świadczeniodawca także ma także problem, bo bez tej dokumentacji naraża się, w przypadku przeprowadzenia tych konsultacji, na ryzyko niepotrzebnych kosztów, za które NFZ nie zapłaci !
Po drugie, w ramach oszczędności „wciśnięto” wykonywanie wymaganych dotychczas po dwóch latach podstawowych konsultacji ( laryngolog, okulista) w tzw. poradę kompleksową po 12 miesiącach, która wtedy nie pokrywa ponoszonych kosztów. Na przykład, z jednej strony pkt 4.1 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2011 r. (Dz.U.11.111.653 z dnia 31 maja 2011 r.) dopuszcza konsultacje „okulistyczną u osób ze zdefiniowaną wadą wzroku, po wstępnej ocenie ostrości wzroku z zastosowaniem tablicy Snelena oraz rozróżniania barw z zastosowaniem tablic Ishihary – przeprowadza się co dwa lata, przed dopuszczeniem do udziału w treningach i zajęciach specjalistycznych u dzieci i młodzieży do 21. roku życia oraz u zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem
życia, u których stwierdzono wadę wzroku. Lekarz specjalista w dziedzinie
okulistyki indywidualnie ustala częstotliwość i zakres tych badań”. Jak widać zapis ten jest tak zagmatwany, że interpretacja może być dowolna w szczególności w kontekście tego co napisano w pkt 7. „Okresowe badania lekarskie przeprowadza się: podpunkt 3) co dwa lata – w przypadku konsultacji otorynolaryngologicznej i konsultacji okulistycznej”.
W związku z tym; 1. czy konsultować wszystkich po 2 latach?. 2. czy konsultować co dwa lata jedynie tych co mają zdefiniowaną wadę ? 3. czy konsultować według zaleceń okulisty? W zależności od interpretacji merytorycznej zmienia się koszt procedury! Stąd pytanie jak to rozliczyć w 12 pkt, aby nie dołożyć do interesu? Tej kwestii Komunikat NFZ nie wyjaśnia !
Z jednej strony mogę się zgodzić, że wykonywanie co dwa lata „przy braku zdefiniowanej wady wzroku” jak napisano w załączniku oraz przy braku urazu jest może nieuzasadnione!?! Podobnie można zinterpretować w przypadku konsultacji laryngologicznej, chociaż nic nie napisano na temat „zdefiniowania wady” !?! Ale z drugiej strony uważam, że nie można odstąpić po 2 latach w przypadku od konsultacji neurologicznej oraz badania EEG ! Więc jak rozliczyć wtedy kosztochłonne badanie?!?
Kto namieszał to już wiemy, ale dlaczego ? Pewnie z powodu „radosnej twórczości” urzędników Min. Zdrowia! Ale po co? Pewnie po to, aby znów „coś” oszczędzić kosztem pacjenta i świadczeniodawcy! A może motywem była chęć „urozmaicenia” pracy lekarza i tym sposobem zniechęcenia „fanów” medycyny sportowej do kontraktowania świadczeń w tym zakresie? Ostatnio było wydane kolejne Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 15 września 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej to z dnia
Należy się cieszyć, że tym razem ponownie nie namieszano w zakresie medycyny sportowe bez konsultacji ze środowiskiem. Natomiast, pozostaje się smucić z powodu braku widocznej reakcji PTMS oraz konsultanta krajowego na bałagan jaki powstał początkiem lipca z powodu opisanych rozbieżności i polityki NFZ. No cóż znów zaspano? Wakacje!?!
PS.
Niemniej nie ma złego co by na dobrze nie wyszło! Uważam, że powielanie konsultacji laryngologicznej oraz okulistycznej niezbędnej w każdym sporcie co dwa lata, w przypadku braku zdefiniowanej wady w badaniu wstępnym oraz braku zastrzeżeń ze strony lekarza orzecznika podczas badania okresowego, było nie tyle potrzebne co generujące niepotrzebne koszta. W pewnym sensie decyzja NFZ może to być interpretowana jako wytyczna zarówno w badaniach odpłatnych oraz u osób powyżej 23 roku. Dołem omawiane w tekście załączniki.
WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH W PRZYPADKU PORAD SPECJALISTYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI
Załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 maja 2011 r. Dz.U.11.111.653 z dnia 31 maja 2011 r.
Personel Zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.
U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.).
Wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną
W miejscu udzielania świadczeń:
– elektrokardiograf,
– zestaw do badań antropometrycznych z możliwością oceny składu ciała (masy mięśni,
tkanki tłuszczowej, kostnej i wody),
– tablica Snellena,
– tablice Ishihary,
– miernik tętna.
Organizacja udzielania świadczeń
1. Wykonanie wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, obejmujących
badania ogólne, specjalistyczne i diagnostyczne w stosunku do dzieci i młodzieży do
ukończenia 21. roku życia oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, w
związku z orzekaniem o zdolności do uprawiania danego sportu.
2. Badania ogólne, specjalistyczne i diagnostyczne obejmują:
1) badania antropometryczne: pomiary antropometryczne z analizą składu ciała;
2) badania laboratoryjne:
a) badanie ogólne moczu z oceną mikroskopową osadu,
b) odczyn opadania krwinek czerwonych,
c) morfologię krwi obwodowej ze wzorem odsetkowym,
d) oznaczenie stężenia glukozy w surowicy krwi;
3) inne badania diagnostyczne:
a) badanie elektrokardiograficzne,
b) test wysiłkowy,
c) badanie elektroencefalograficzne,
d) badanie radiologiczne odcinka szyjnego kręgosłupa,
e) badanie radiologiczne odcinka lędźwiowego kręgosłupa,
f) badanie spirometryczne;
4) badania lekarskie:
a) ogólne badanie lekarskie,
b) badanie okulistyczne,
c) badanie ortopedyczne,
d) przegląd stomatologiczny,
e) konsultację otorynolaryngologiczną,
f) konsultację neurologiczną,
g) konsultację okulistyczną.
3. Badania diagnostyczne:
1) oznaczenie stężenia glukozy w surowicy krwi – przeprowadza się co roku, przed
dopuszczeniem do udziału w treningach i zajęciach specjalistycznych u dzieci i
młodzieży do 21. roku życia oraz u zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem
życia, uprawiających płetwonurkowanie, sporty motorowe, sporty wodne, wspinaczkę;
2) badanie radiologiczne odcinka szyjnego kręgosłupa – przeprowadza się co dwa
lata, przed dopuszczeniem do udziału w treningach i zajęciach specjalistycznych
u dzieci i młodzieży do 21. roku życia oraz u zawodników pomiędzy 21. a 23.
rokiem życia, uprawiających judo i zapasy;
3) badanie radiologiczne odcinka lędźwiowego kręgosłupa – przeprowadza się co
dwa lata, przed dopuszczeniem do udziału w treningach i zajęciach
specjalistycznych u dzieci i młodzieży do 21. roku życia oraz u zawodników
pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, uprawiających podnoszenie ciężarów;
4) badanie spirometryczne – przeprowadza się co roku, przed dopuszczeniem do
udziału w treningach i zajęciach specjalistycznych u dzieci i młodzieży do 21.
roku życia oraz u zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia uprawiających
płetwonurkowanie.
4. Konsultacje specjalistyczne:
1) okulistyczną u osób ze zdefiniowaną wadą wzroku, po wstępnej ocenie ostrości
wzroku z zastosowaniem tablicy Snelena oraz rozróżniania barw z
zastosowaniem tablic Ishihary – przeprowadza się co dwa lata, przed
dopuszczeniem do udziału w treningach i zajęciach specjalistycznych u dzieci i
młodzieży do 21. roku życia oraz u zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem
życia, u których stwierdzono wadę wzroku. Lekarz specjalista w dziedzinie
okulistyki indywidualnie ustala częstotliwość i zakres tych badań;
2) neurologiczną i badanie elektroencefalograficzne – przeprowadza się co dwa
lata, przed dopuszczeniem do udziału w treningach i zajęciach specjalistycznych
u dzieci i młodzieży do 21. roku życia oraz u zawodników pomiędzy 21. a 23.
rokiem życia uprawiających boks, kick-boxing, dalekowschodnie sporty i sztuki
walki. Lekarz specjalista indywidualnie ustala częstotliwość i zakres tych badań
w przypadku utraty przytomności lub przegranej przez nokaut.
5. Lekarz przeprowadzający badanie może zlecić dodatkowo wykonanie innych badań
lub konsultacji, których potrzeba wykonania wynika z oceny stanu zdrowia
świadczeniobiorcy, w szczególności badania serologicznego w celu wykluczenia
zakażenia wirusami zapalenia wątroby typu B i C oraz zespołu nabytego niedoboru
odporności, przez oznaczenie obecności antygenu HBs, przeciwciał HCV i
przeciwciał HIV.
6. Wstępne badania lekarskie dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia,
ubiegających się o wydanie orzeczenia lekarskiego dopuszczającego do uprawiania
danej dyscypliny sportu, obejmują pomiary antropometryczne, ogólne badanie
lekarskie, badanie ortopedyczne, test wysiłkowy, przegląd stomatologiczny, badanie
elektrokardiograficzne, badanie ogólne moczu z oceną mikroskopową osadu,
odczyn opadania krwinek czerwonych, morfologię krwi obwodowej z wzorem
odsetkowym, konsultację laryngologiczną, konsultację okulistyczną.
W przypadku sportów, o których mowa w ust. 3 i ust. 4 pkt 2, wstępne badania lekarskie dzieci i
młodzieży do ukończenia 21. roku życia obejmują również odpowiednie badania
diagnostyczne i konsultacje specjalistyczne.
7. Okresowe badania lekarskie przeprowadza się:
1) co 6 miesięcy – w przypadku pomiarów antropometrycznych, ogólnego badania
lekarskiego, badania ortopedycznego;
2) co roku – w przypadku testu wysiłkowego, przeglądu stomatologicznego, badania
elektrokardiograficznego, badania ogólnego moczu z oceną mikroskopową
osadu, odczynu opadania krwinek czerwonych, morfologii krwi obwodowej ze
wzorem odsetkowym;
3) co dwa lata – w przypadku konsultacji otorynolaryngologicznej i konsultacji
okulistycznej;
Okresowe badania lekarskie przeprowadza się przed upływem terminu ważności
orzeczenia lekarskiego dopuszczającego do uprawiania danej dyscypliny sportu.
8. Kontrolne badania lekarskie, obejmujące badanie ogólne, specjalistyczne i
diagnostyczne, w zależności od stanu zdrowia świadczeniobiorcy wykonuje się u
dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia oraz u zawodników pomiędzy 21. a
23. rokiem życia, którzy podczas uprawiania danego sportu doznali urazów, w tym
urazów głowy, zmian przeciążeniowych, utraty przytomności lub porażki przez
nokaut.
Pozostałe wymagania;
Test wysiłkowy przeprowadzany jest zgodnie z zasadami klinicznymi prowadzenia
testów wysiłkowych.
Załącznik nr 5b cz. 1 do zarządzenia Nr 29/2011/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 14 czerwca 2011 r.
KATALOG SPECJALISTYCZNYCH ŚWIADCZEŃ ODRĘBNYCH
Pkt 6. 5.05.00.0000051
wstępna kompleksowa kwalifikacja do uprawiania sportu - 20 pkt
obejmuje pakiet świadczeń określonych w odrębnych przepisach, porada rozliczana jest tylko raz w stosunku do danego świadczeniobiorcy, niezależnie od podmiotu wykonującego
Pkt 7. 5.05.00.0000052
kompleksowa kwalifikacja do dalszego - po 12 miesiącach - uprawiania sportu –12 pkt
obejmuje pakiet świadczeń określonych w odrębnych przepisach
